Preventie van paraplegie bij herstel van aorta-aneurysma door thoracoabdominale staging met 'Minimaal invasieve gefaseerde segmentale slagader-embolisatie': een gerandomiseerde gecontroleerde multicenter-studie.

Op basis van statistieken uit de VS kan worden geschat dat jaarlijks 7.500
mensen per 100 Mio worden gediagnosticeerd met een aorta-aneurysma. De prognose
is slecht indien de patiënt niet behandeld wordt, omdat interne bloeding als
gevolg van een scheuring van het aneurysma een plotselinge dood tot gevolg
heeft. Als de diameter groter is dan 60 mm, wordt de mortaliteit geschat op 11%
/ jaar.
De reparatie van aorta-aneurysmata is gebaseerd op conventionele
stenttechnieken. Er zijn drie chirurgische benaderingen:
• Open TAAA-reparatie omvat chirurgische verwijdering van een deel van de aorta
en deze te vervangen door een vaatprothese.
• Endovasculaire benadering is een veel minder invasieve benadering. Er worden
kleine incisies gemaakt om bloedvaten in de lies te bereiken. Een katheter
wordt ingebracht en gebruikt om een stenttransplantaat in het aneurysma te
plaatsen.
• Hybride benaderingen zijn een combinatie van deze twee technieken.

Deze methoden hebben een opmerkelijke afname bereikt in de incidentie van
paraplegie en paraparese, maar ze vormen nog steeds een incidentie van maximaal
20%.
Op dit moment is er een enorme behoefte aan state of the art en veilige
strategieën voor aortareparatie die paraplegie voorkomen. De ingrijpende
gevolgen voor de langetermijnresultaten en hoge de kosten voor gezondheidszorg
moeten worden verholpen.

Het primaire doel is om de incidentie van ischemisch ruggenmergletsel (SCI,
mogelijk resulterend in permanente paraplegie) en mortaliteit - de meest
ernstige complicaties als gevolg van open chirurgische en thoracoabdominale
endovasculaire aneurysmaherstel sterk te verminderen.

PAPAartis is een multinationale, prospectieve, open-label, gerandomiseerde
(twee groepen) gecontroleerde fase II b-studie om aan te tonen dat een minimaal
invasieve behandelingsaanpak de paraplegie en mortaliteit bij patiënten die een
thoracoabdominale aorta-aneurysmaherstel ondergaan drastisch kan verminderen.

Experimentele groep: Minimaal-invasieve gefaseerde segmentale slagader-embolisatie (MIS2ACE, één tot drie stadia) voorafgaand aan open chirurgisch herstel en / of endovasculair herstel Duur van de interventie per patiënt: één tot drie sessies van ongeveer 45 minuten Controlegroep: ontvangt zoals gewoonlijk behandeling van aneurysma - open chirurgisch herstel en / of endovasculair herstel zonder MIS2ACE Follow-up per patiënt: een jaar na TAAA-reparatie Individuele behandelingsperiode: 12-18 maanden inclusief follow-up (afhankelijk van groep)

Met uitzondering van studiespecifieke visites 0, 1 en 4, zal de behandeling
worden uitgevoerd volgens de standaardbehandeling van een aorta-aneurysma als
onderdeel van het onderzoek. Voor deze bezoeken (0/1/4) zijn studiespecifieke
bloedmonsters vereist. Het komt uiterst zelden voor dat bloedafname resulteert
in hematomen, vaatverwondingen of zenuwletsels, wat in sommige gevallen ook kan
leiden tot langdurige schade. Er wordt echter voor gezorgd dat deze
complicaties worden vermeden.
Verdere onderzoeken van deze bezoeken, zoals bloeddrukmetingen,
elektrocardiogram en neurologische onderzoeken, zijn meestal zonder risico.

Studiepecifieke risico's die alleen van invloed zijn op de MIS2ACE-groep:

Als gevolg van behandeling met de coils / pluggen kunnen bijwerkingen optreden.
Er is een mogelijkheid dat het aneurysma kan scheuren tussen de tijd
voorafgaand aan het herstel van het aneurysma, wat enkele weken langer kan
duren in de MIS2ACE-groep.

De plaatsing van een katheter zal meerdere keren voorkomen als onderdeel van de
standaardzorg voor aneurysmaherstel. Als onderdeel van de MIS2ACE-behandeling
worden tot drie verdere katheterisaties uitgevoerd. Als gevolg van de plaatsing
van de katheter kunnen kleine hematomen en milde pijn optreden op het punt van
binnenkomst. Zeer zelden kunnen bloedingen, bloedvatletsels en de vorming van
bloedstolsels en fistels optreden, vooral op de prikplaats. Het scheuren en
losraken van plaques of bloedstolsels kan leiden tot vasculaire occlusie.

Hoewel het nooit eerder is voorgevallen in eerdere preklinische en klinische
onderzoeken, kan niet worden uitgesloten dat het inbrengen van de coils /
pluggen paraplegie veroorzaakt.

Het inbrengen van de coils / pluggen vindt plaats onder röntgenbesturing en
gebruik van contrastmiddelen. Röntgeninspectie stelt de patiënten bloot aan een
maximum van ongeveer 20 mSv bestraling als gevolg van één MIS2ACE-behandeling.
Dit komt overeen met ongeveer het 10-voudige van de natuurlijke
stralingsblootstelling per jaar in Duitsland (2,1 mSv). Als de patiënt drie
MIS2ACE-behandelingen krijgt, zou dat overeenkomen met het 30-voudige van de
natuurlijke stralingsblootstelling per jaar in Duitsland.

Contrastmiddelen kunnen enerzijds leiden tot allergieën en anderzijds
problematisch zijn voor patiënten met een verminderde nierfunctie. De
nierfunctie wordt daarom continu in de proef gecontroleerd. Patiënten met
stadium 4 chronisch nierfalen zijn niet opgenomen in het onderzoek.