Evaluatie van de CFX behandeling voor hersenschuddingen

Wereldwijd komt licht traumatisch hersenletsel voor bij 54-60 miljoen mensen per jaar. Licht traumatisch hersenletsel (of hersenschudding) gepresenteerd 90% van de traumatisch hersenletsels. Hersenschuddingen kunnen een brede range aan klachten veroorzaken die typerend herstellen binnen enkele weken. Echter, in 10-30% van de gevallen persisteren deze klachten langer dan drie maanden na het letsel (~7.000-21.000 Nederlanders), waarbij deze klachten ook leiden tot sterk verminderde maatschappelijke participatie. Momenteel zijn er geen wetenschappelijk bewezen behandelingen die gericht zijn op genezing en vergoed worden door de Nederlandse zorgverzekeringen.

Recentelijk is er sprake van een toename in de aandacht van Nederlandse patiënten voor een specifieke kliniek voor hersenschuddingen: Cognitive FX (CFX) in Utah, Verenigde Staten. Dankzij veelbelovende patiëntervaringen die circuleren op sociale media, reizen jaarlijks 200-300 Nederlandse patiënten naar Utah voor CFX behandeling. Deze situatie is problematisch vanuit een maatschappelijk standpunt, omdat (1) zeer weinig bekend is over de inhoud en mogelijke werkingsmechanismen van de behandeling, (2) de behandeling kostbaar is (11-15 k€) en daarom alleen in handbereik is van een klein deel van de populatie, en (3) de effectiviteit van de behandeling onduidelijk is vanuit een evidence-based standpunt.

Deze studie onderzoekt de potentiële waarde van CFX behandeling, door prospectieve monitoring van het functioneren bij patiënten die de behandeling ondergaan. Daarnaast worden aspecten van de behandeling die belangrijk zijn voor de patiëntervaring systematisch in kaart gebracht. Ook richt deze studie zich op een beter begrip van de etiologie van mogelijke hersteleffecten (door hergebruik van bestaande klinische hersenscans). De resultaten van dit onderzoek zullen worden gerapporteerd in vrij beschikbare samenvattingen en zullen worden gepubliceerd in peer-reviewed tijdschriften. Daarbij zal dit onderzoek bijdragen aan een beter begrip van de behandeling voor clinici, kunnen patiënten beschikken over betere informatie voor besluit over hun behandeltraject, en zal voor onderzoekers, beleidsmakers en zorgverzekeraars duidelijk worden of een noodzaak bestaat om vervolgonderzoek te doen naar effectiviteit.

- Baseline - 1-week follow-up - 1-month follow-up - 6-month follow-up