Epicardiale mapping van chronisch boezemfibrilleren tijdens open hartchirurgie

Chronisch boezemfibrilleren is een ritmestoornis die in de klinische praktijd
vaak voorkomt. Dilatatie van de hartboezems, bijvoorbeeld secundair aan een
mitraalklepinsufficientie, is een belangrijke en onafhankelijke risicofactor
voor het ontwikkelen van boezemfibrilleren. Aan de andere kant leidt
persisterend boezemfibrilleren ook tot dilatatie van de hartboezems. Er is veel
onderzoek gedaan naar de onderliggende pathofysiologie van de relatie tussen
boezemfibrilleren en boezemdilatatie, maar dit is voornamelijk uitgevoerd in
diermodellen. Er is weinig bekend van het substraat van boezemfibrilleren bij
mensen met chronisch boezemfibrilleren en gedilateerde boezems. Ook de effecten
van acute drukverandering bij mensen met chronische boezemfibrilleren is nooit
bestudeerd

Het doel van het onderzoek is de relatie te bestuderen tussen chronische
boezemdilatatie en de elektrofysiologische eigenschappen van de boezems bij
mensen met chronisch boezemfibrilleren. Het tweede doel is het bestuderen van
het effect van acute drukverandering van de hartboezems op de
elektrofysiologische eigenschappen van de hartboezems.

Het betreft een observationeel onderzoek

Tijdens open hartchirurgie zullen we mapping verrichten van de linker en de
rechter hartboezem met behulp van een high-density elektrode. De metingen
worden verricht direkt na opening van het pericard op een normaal kloppend hart
en gedurende normothermie. De metingen zullen de operatie verlengen met circa
15 minuten. Aangezien de metingen worden uitgevoerd tijdens normothermie op een
kloppend hart, verwachten we niet dat de extra 15 minuten het peri-operatieve
risico zullen beinvloeden. In 10 patienten zullen we met behulp van de
hart-longmachine de boezemdruk varieren tot een maximum van 25 mmHg, met een
steady state van 2 minuten. Het enige neveneffect van het dedilatatieprotocol
is een verandering van de bloeddruk in de longvaten. Dit is niet te vermijden,
aangezien een verandering in boezemdruk per definitie een verandering van
longvaatdruk met zich meebrengt. Een lage longvaatdruk gedurende enkele minuten
is geen probleem. Het effect van een verhoogde longvaatdruk kan zijn dat er
vocht in de longen ontstaat, longoedeem. Dit treedt alleen op als de
longdrukken gedurende tenminste enige tijd boven de 25 mmHg uitstijgen. Ter
preventie van longoedeem zullen we longdrukken hoger dan 25 mmHg niet
accepteren. Bij een longvaatdruk van 20 tot maximaal 25 mmHg zal er dus geen
longoedeem ontstaan, zeker niet als deze longdrukken slechts zeer kortdurend,
namelijk maximaal 2 minuten, gehandhaafd blijven. Wij achten het uiterst
onwaarschijnlijk dat longoedeem zal optreden. Mocht dit onverhoopt toch
gebeuren, dan wordt dit zeer snel ontdekt, aangezien tijdens een open hart
operatie, beademingsdrukken, bloedgasuitwisseling en longvaatdrukken continu in
de gaten gehouden worden. Er kan dus direct worden ingregrepen door de drukken
weer te verlagen en eventueel de hartlongmachine anders in te stellen. Ook in
dat geval zullen er dus geen problemen ontstaan. Wel hebben we de mogelijkheid
van het optreden van longoedeem tijdens de ingreep apart vermeldt in de
patiënten informatie folder. We voegden daaraan toe dat de kans hierop klein
is, de problemen gering zullen zijn, het eenvoudig en snel te corrigeren is, en
geen problemen na de procedure zal opleveren.