Is de aanwezigheid en ontwikkeling van microvasculaire schade bij type 1 diabetes gerelateerd aan veranderingen in hersenstructuur en functie?

Er zijn steeds meer aanwijzingen dat mensen met type 1 diabetes problemen
kunnen hebben met het cognitief functioneren. Het is echter niet duidelijk wat
de oorzaken zijn van deze mogelijke problemen.
De meeste onderzoeken zijn gericht op de mogelijke effecten van herhaalde
hypoglycemieen op de cognitie, maar bewijs voor nadelige effecten van
hypoglycemie bij volwassenen op het cognitief functioneren is tegenstrijdig. Er
zijn aanwijzingen dat niet hypoglycemie, maar langdurige hyperglycemie
achteruitgang van het cognitief functioneren kan veroorzaken. Sommige
onderzoekers hebben een methode gebruikt om het brein te visualiseren, de
zogenaamde MRI (Magnetic Resonance Imaging of kernspintomografie). Het
belangrijkste doel van deze onderzoeken was de integriteit van breinstructuren
in kaart brengen. De bevindingen van deze studies zijn echter niet eenduidig en
de verschillen in resultaten kunnen waarschijnlijk worden toegeschreven aan het
lage aantal deelnemers en de lage gevoeligheid van de gebruikte
onderzoeksmethoden.
Het doel van deze studie is om na te gaan of veranderingen in cognitie
gerelateerd zijn aan structurele en functionele veranderingen in het brein, en
zo ja, of deze veranderingen gerelateerd zijn aan verschillende mogelijke
voorspellers, zoals de duur van voorafgaande hyperglycemie, duur van de
diabetes en de aanwezigheid van microvasculaire complicaties.

Om de vraag te kunnen beantwoorden of structurele veranderingen in de hersenen
en veranderingen in cognitief functioneren bij mensen met type 1 diabetes
gerelateerd zijn aan de aanwezigheid van microvasculaire schade, zullen we de
hierboven beschreven MRI techniek toepassen om breinstructuur van mensen met
type 1 diabetes en gezonde vrijwilligers te vergelijken. Bovendien zal het
cognitief functioneren van de deelnemers in kaart gebracht worden en zullen
eventuele veranderingen in het brein gerelateerd worden aan de ernst van
aanwezige microvasculaire complicaties (retinopathie).

Vijftig type 1 diabetespatiënten met microvasculaire complicaties, vijftig type
1 diabetespatiënten zonder microvasculaire complicaties en vijftig gezonde
vrijwilligers zullen deelnemen. Om veranderingen in breinstructuur en functie
te relateren aan glycemische instelling en microvasculaire schade, zullen alle
deelnemers twee maal het onderzoeksprotocol doorlopen: aan het begin van de
studie (cross-sectioneel deel) en na vier jaar (longitudinaal deel).

De risico*s verbonden aan deze onderzoeken zijn minimaal: (Neuro)psychologisch
onderzoek is non-invasief. We zullen de meest optimale testsituatie creëren
(proefpersoon beschermen tegen vermoeidheid, creëren van een omgeving waarin de
proefpersoon zich op zijn gemak voelt).
Voor het oogonderzoek (om retinopathie vast te stellen) zal gebruik gemaakt
worden van een camera die pupilverwijdende oogdruppels vereist. Deelnemers zal
geadviseerd worden een zonnebril te dragen en geen auto te rijden na afloop van
het onderzoek. MRI is non-invasief. Het enige ongemak dat deelnemers kunnen
ervaren is het geluid dat de machine produceert. Wij zullen de deelnemers
oorbescherming aanbieden. De insuline en glucose infusen die nodig zijn voor de
glucose-clamp kunnen locale irritatie en in zeldzame gevallen trombophlebitis
veroorzaken. Adequate reinigingsprocedures met zout en zorgvuldige toediening
van de naalden kunnen deze negatieve effecten bij de deelnemers doen voorkomen.