Proteomics na enkel-fracturen

Elke individu heeft een bepaalde risico een trauma te ervaren. Wereldwijd
overleden ruim 5 miljoen mensen in gevolg van een ongeluk in het jaar 2000 met
een mortaliteit van 83 per 100.000. Trauma presenteerde dus 9 % van alle doden
wereldwijd en 12 % van alle serieuze letsels [1]. Na een serieuze trauma zijn
heftige en vaak fatale bloedingen en ernstige schedel-hersenen-letsels en
consecutieve multi-organ -falen de belangrijkste reden voor te overlijden. De
belangrijkste therapie naast het stoppen van een bloeding is een effectieve en
snelle resuscitatie en herstel van normovolemia. Na een succesvolle
resuscitatie is het lot van een patiënt afhankelijk van het ontwikkelen van een
systemic inflammatory response syndrome (SIRS) en organ-falen [2]. Vooral
patiënten met een combinatie van schedel-hersenen-letsel en forse bloeding en
extremiteitenletsels zijn een behoorlijk klus voor de behandelende artsen. Het
grootste probleem zijn de juiste tijdstip en de juiste manier van stabiliseren
van de breuken van de extremiteiten. De sleutelvraag in deze problematiek is
die mate van "traumaload"van de patiënt en hoeveel chirurgie als "second-hit"
nog mogelijk zou kunnen zijn[3].
De nog steeds onbeantwoord vragen zijn dus: welke tijdstip is juist de beste om
extremiteiten-letsels te stabiliseren en als een operatie moet gebeuren, welke
manier van osteosynthese moeten wij gebruiken.
Middels het onderzoeken van de proteïne profielen met de proteomics techniek in
verloop na een geïsoleerd letsel zoals een enkelfractuur willen wij meer
inzicht krijgen in de fysiologische antwoord van de lichaam.

Volgende vragen zullen beantwoord worden:

• Zijn er typische proteïne profielen in de proteomics essay die gecorreleerd
zijn met een bepaalde outcome van de patiënten.
• Hoe is de dynamiek van de veranderingen van het proteïneprofiel in de
proteomics essay in de genezingsproces.

In een prospectief setting worden alle volwassene patiënten met een geïsoleerd
letsel van de enkel geincludeerd. Exclusiecriteria zijn naast minderjarigheid
relevante co-morbiditeit and weigeren bij de studie mee te doen. Wij gaan alle
patiënten met een ASA-classificatie van 1 of 2 includeeren.

Elke patiënt wordt, als hij/zij toestemming geeft, een keer per dag aan de
aangegeven dagen geprikt. Verder zijn geen belastingen voor de patiënt.