Het effect van MgSO4 inhalatie op de longfunctie van stabiel ernstige astma patienten met persisterende luchtwegobstructie

Inleiding: In niet rokende astma patienten kan zich een persisterende luchtweg
obstructie ontwikkelen ondanks uitgebreide anti-astma behandeling, hetgeen
geassocieerd is met een ernstiger ziektebeloop en tevens een voorspeller blijkt
van de mortaliteit. Hypomagnesiemie is aangetoond in chronisch astma patienten
en is geassocieerd met een erstiger ziektebeloop en een verhoogd aantal
ziekenhuisopnames. Magnesiumsulfaat, zowel intraveneus toegediend of via
inhalaties, wordt gebruikt in de behandeling van volwassenen en kinderen met
een acute astma aanval. Studies hebben aangetoond dat deze behandeling
effectief is in het verbeteren van de longfunctie en het verminderen van het
aantal ziekenhuisopnames, vooral voor degenen met een ernstiger
bronchusobstructie. Er wordt aangenomen dat magnesium het bronchoconstricterend
effect van Calcium op de gladde spiercellen van de luchtwegen tegenwerkt.
Tevens wordt gesuggereerd dat magnesium betrokken is bij de modulatie van het
inflammatoire proces in de luchtwegen. Om deze redenen veronderstellen wij dat
een persisterende luchtwegobtructie bij ernstig astma patienten is geassocieerd
met lage concentraties magnesium in het serum of intracellulair.

Hypothese: Toediening van magnesium vernevelingen veroorzaakt brochodilatatie
in stabiel ernstig astma patienten met persisterende brochusobstructie ondanks
adequate anti-astma behandeling.

Het testen van deze hypothese door het toedienen van isotone magnesiumsulfaat
inhalaties aan patienten met stabiel ernstig astma met persisterende
luchtwegobstructie (postbronchodilatatie FEV1 < 75 % van voorspeld) en het
bepalen van het bronchodilaterend effect door het meten van de FEV1 en de
geforceerde vitale capaciteit (FVC).
De tweede doelstelling is het effect van geinhaleerd magnesium op de luchtweg
inflammatie te bepalen door het meten van de hoeveelheid stikstofoxide in de
uitgeademde lucht.

Een prospectief, gerandomiseerd, dubbel-blind, placebo gecontroleerd,
cross-over interventie onderzoek

De patienten krijgen via een vernevelaar (Micro Mist Small Volume Nebulizer (Hudson Respiratory Care Inc. Research Triangle Park, NC, USA® )) 2,5 mL isotone magnesium sulfaat oplossing of placebo toegediend op 3 momenten na een interval van 30 minuten. Voor de eerste inhalatie en 30 minuten na de laatste inhalatie wordt longfunctie onderzoek en een NO meting verricht, tevens wordt een symptoom score afgenomen.

De patienten zullen onze kliniek 2 keer bezoeken met een interval van 1-3
weken. Tijdens het eerste bezoek wordt een lichamelijk onderzoek verricht en
een vragenlijkst afgenomen waarbij informatie wordt verkregen over de medische
voorgeschiedenis, de duur en de ernst van de astma symptomen en het medicatie
gebruik.
Tijdens beide bezoeken wordt bloed afgenomen en ondergaan de patienten een
aantal longfunctie onderzoeken voor en na het inhaleren van magnesium of
placebo: 6 keer spirometrie en 2 keer No-metingen. Zie stroomdiagram op pagina
24.

Een aantal onderzoeken zijn verricht naar de effectiviteit van zowel
intraveneus als via verneveling toegediend magnesium sulfaat in de behandeling
van acute astma exacerbaties. In meta-analyses wordt het nut aangetoond met
betrekking tot een verbetering van de longfunctie vooral bij de patienten met
de meest ernstige bronchusobstructie. In deze meta-analyses worden geen
ernstige bijwerkingen gerapporteerd, tevens was er een laag risico op minder
ernstige bijwerkingen. De auteurs concluderen dat het veilig en effectief
blijkt MgSO4 vernevelingen toe te dienen aan patienten met een astma
exacerbatie.
De volgende bijwerkingen zouden kunnen op treden: allergische reaktie,
paradoxale reactie (bronchospasme), hypotensie, opvliegers en duizeligheid.