Collaborative Care met een Algoritme voor het voorschrijven van Antidepressiva en PST bij de Behandeling van de Depressieve Stoornis; een Gerandomiseerde Multicentre Trial in de Eerste Lijn.

Depressie is een van de meest voorkomende gezondsheidsproblemen in Nederland.
Evidence-based behandelingen voor depressie bestaan al, maar worden onvoldoende
benut en met minder effect dan wat binnen de mogelijkheden ligt. Onderzoek in
de verenigde Staten heeft aangetoond dat de collaborative care aanpak met een
algoritme voor het voorschrijven van antidepressiva effectief is. In het
Verenigd Koninkrijk zijn soortgelijke resultaten gevonden voor collaborative
care met Probleem Oplossende Behandeling (Problem Solving Treatment, PST). Het
is goed mogelijk dat collaborative care ook in Nederland effectief is, hoewel
er wel verschillen zijn in organisatie tussen onze gezondheidszorg en die in de
VS en het Verenigd Koninkrijk.

Evalueren of een behandeling van depressie volgens de principes van
collaborative care met a. Problem Solving Treatment, b. een algoritme voor het
voorschrijven van antidepressiva, c. contractering en d. casemanagement
effectiever is dan care as usual in termen van een vermindering van de
depressieve symptomen.

Het onderzoek is een muliticentre clustergerandomiseerde trial, met
randomisatie op huisartsniveau. Het doel van deze trial is het evalueren van de
mogelijkheden van een collaborative care model met een algoritme voor het
voorschrijven van antidepressiva en PST voor de depressieve stoornis in de
eerste lijn in Nederland.
40 huisartspraktijken zullen zullen ad random worden ingedeeld in een
interventiegroep en een controlegroep. De huisartsenpraktijken in de
controlegroep blijven de zorg leveren die ze altijd leverden (care as usual).
Patienten die voldoen aan de DSM IV-criteria voor een depressieve stoornis
(matig ernstig of ernstig) worden geincludeerd. De interventie groep wordt
behandeld aan de hand van de principes van collaborative care. De controlegroep
krijgt care usual.
Op verschillende meetmomenten vullen patienten vragenlijsten in (op baseline,
na drie maanden, na zes maanden en na twaalf maanden). De primaire uitkomstmaat
is een vermindering van depressieve symptomen zoals gemeten met de Nederlandse
versie van de IDS-SR en remissie van de depressieve stoornis zoals gemeten met
MINI (dit psychodiagnostische interview wordt voor en na de interventie
afgenomen om zo de DSM IV-criteria te meten). De secundaire uitkomstmaat is de
kosteneffectiviteit van de interventie, gemeten met de TiC-P. Andere
uitkomstmaten uitkomstmaten zijn therapietrouw, de attitude van de huisarts ten
opzichte van de behandeling van depressie, de gevolgen van meegemaakte
gebeurtenissen, patienttevredenheid en de werkrelatie tussen arts en patient.

Een behandeling ingekaderd in het collaborative care model met Probleem Oplossende Therapie, een algoritme voor het voorschrijven van antidepressiva, contractering, casemanagement en therapietrouw bevorderende technieken.

De te verwachten risico's zijn minimaal. Er worden geen fysieke metingen
gedaan. De controlegroep krijgt care as usual. De interventiegroep wordt
behandeld aan de hand van evidence-based behandeltechnieken die naar
verwachting een aanvulling betekenen op de gebruikelijke zorg (care as usual)
en waarmee in het buitenland goede ervaringen zijn opgedaan.