Werkgeheugen functie en affectieve interferentie in patiënten met vroege psychose

Werkgeheugen (WM) is een psychologisch model, voor het eerst geïntroduceerd
door Baddeley. Het geeft een theoretische basis om de gebruik van recente
informatie voor het sturen van gedrag te verklaren. Er bestaat een verschil
tussen WM en korte termijn geheugen. Het vermoeden bestaat dat het WM ook een
rol speelt in het lange termijn geheugen en een belangrijke factor is voor
intelligentie.
Baddeley's model stelt voor dat er naast een centrale *executive* en een
hypothetische ruimte waarin inkomende informatie verwerkt en in actie wordt
omgezet, twee componenten zijn: de fonologische kring en het spatio-visuele
tekenblok. Er is al veel onderzoek verricht naar het bewerken van taal en
ruimtelijke informatie in het WM; de laatste jaren richt het onderzoek zich ook
op visuele objecten, bijvoorbeeld gezichten. Gezichten bevatten twee
informatiecategorieën: identiteit en emotionele uitdrukking.
Veel studies hebben aangetoond dat patiënten met schizofrenie stoornissen in
het WM laten zien evenals in het herkennen van gelaatsuitdrukkingen. Emoties
zijn betrokken bij het sturen van onmiddellijk gedrag, bijvoorbeeld in het
kader van angst. Verder is het bekend dat de emotionele inhoud van een stimulus
het geheugen voor taal beïnvloedt. Tot nu is weinig bekend over de invloed van
emotie op de werkgheugenfunctie van patiënten met schizofrenie.

In deze studie zal de interactie tussen twee bekende deficits in patienten met
schizofrenie worden onderzocht. Daarvoor zullen emotionele gezichten worden
gebruikt. Een van de belangrijke vragen is ernaar te kijken of de emotionele
inhoud van de gezichten en positieve invloed op de wergeheugenfunctie zou
hebben. Dat zou aanwijzingen voor specifieke psychotherapeutische interventies
kunnen geven om cognitiefe deficits bij deze patienten te verbeteren.
Doelstellingen:
1. Te onderzoeken of patienten met schizofrenie verschillen van gezonde
controles in hun algemeene werkgeheugen functie met behulp van emotionele
gezichten.
2. Te onderzoeken of patienten met schizofrenie verschillen van gezonde
controles gezien de impact van emotionele uitdrukking op hun werkgeheugen
functie.
3. Te onderzoeken of patienten met schizofrenie verschillen van gezonde
controles in hun vaardigheid het verschill tussen visuele stimuli te herkennen.
4. Te onderzoeken of er een invleod van de farmacologische behandeling en
actuele psychopathologie op de werkgeheugenfunctie bestaat.

Het onderzoek bevat een *working memory* paradigma en is opgezet als een *event-
related Sternberg* paradigma. Iedere trial bevat een korte presentatie van 1, 2
of 3 gezichten (sample) gevolgd van een pauze van 8 seconden. Daarna wordt een
gezicht (target) voor 2 seconden gepresenteerd. Aan de deelnemers wordt
gevraagd te beslissen of het aangeboden gezicht een van de gezichten is, die ze
net hadden gezien. De gezichten variëren of in identiteit of in emotionele
uitdrukking. Het onderzoek heeft dus een 2 (identiteit vs. emotie) bij 3 (load)
factorieel design.
Een eenvoudige matching opdracht dient als control experiment. Gezichten van
iedere trial worden nu simultaan gepresenteerd. De deelnemers krijgen nu de
vraag of het target gezicht identiek is met een van de andere gezichten. De
stimuli zijn identiek aan de gezichten die tijdens het werkgeheugen experiment
worden gebruikt.

Er zijn geen risico's voor neuropsychologisch onderzoek bekend.