Transcraniële magneetsimulatie (TMS) voor het voorspellen van balans en lopen na doorgemaakt supratentorieel herseninfract.

Staan en lopen zijn menselijke vaardigheden die een hoog integratieniveau
vereisen met betrekking tot basale sensomotorische en perceptuele functies. Een
CVA kan leiden tot stoornissen in al deze functies met min of meer ernstige
beperkingen in de sta- en loopvaardigheid tot gevolg. Recent (deels eigen)
longitudinaal onderzoek toont aan dat de na het CVA vroeg ontwikkelde
looppatronen niet wezenlijk meer veranderen. Deze bevindingen impliceren dat
het mogelijk zou moeten zijn de belangrijkste loopstoornissen van CVA patiënten
al vroegtijdig te voorspellen op grond van analyse van CVA-gerelateerde
fysiologische defecten, in het bijzonder betreffende de aansturing van de
distale beenmusculatuur.

De fundamentele vraagstelling in dit project is in hoeverre het functionele
gedrag van belangrijke onderbeenspieren gedurende het staan en lopen begrepen
en voorspeld kan worden aan de hand van Transcraniële magneetstimulatie (TMS)

Studie I. TMS van de onderbeenspieren.
De TMS techniek tav de onderbeenspieren wordt geoptimaliseerd en
gestandaardiseerd bij 10 gezonde (leeftijd gematchte) proefpersonen en bij 10
chronische CVA patiënten (herseninfarct meer dan 6 maanden geleden). Vijf van
de 10 CVA chronische patiënten zullen tevens de geïnstrumenteerde balans- en
looptesten (zie studie III) ondergaan om de haalbaarheid te toetsen.

Studie II. TMS voor de predictie van balanshandhaving en het looppatroon na
acuut CVA. Een prospectieve cohort studie bij 50 acute CVA patiënten (eerste
supratentorieel infarct). In de tweede en zesde week na het CVA zal uitgebreid
TMS onderzoek plaatsvinden. Na 6 weken, 3 maanden en 6 maanden vindt
klinimetrie, gangbeeldanalyse en posturografie plaats.

Studie III. Relatie corticospinale dysfunctie en spastisch gangbeeld bij
patiënten met hereditaire spastische paraparese (HSP).
Cross-sectionele studie bij 10 HSP patiënten waarbij TMS wordt gebruikt om het
spastisch gangbeeld te verklaren.

De belasting betreft voornamelijk het TMS onderzoek in de tweede en zesde
week na het infarct. Dit onderzoek vindt in de reguliere praktijk bij CVA
patiënten op indicatie reeds plaats. TMS is niet invasief, er zijn geen
risico's aan verbonden als de exclusies voor het onderzoek in acht worden
genomen.
De gangbeeldanalyse en posturografie na 6, 12 en 24 weken kost wel relatief
veel tijd voor de patient, is echter niet belastend. Dit onderzoek wordt vaak
ervaren als een uitgebreide therapiesessie.