Een multi-centrum, open-label onderzoek met het volledig humane anti-TNF monoklonale antilichaam adalimumab voor de inductie en het behoud van klinische remissie bij patiënten met een matige tot ernstige vorm van de ziekte van Crohn.

Ondanks de bestaande behandelingsmethoden voor de ziekte van Crohn zijn er veel
patiënten die nog steeds symptomen van de ziekte van Crohn ondervinden.
Anti-tumor necrosis factor therapie heeft zijn kracht bewezen in de behandeling
van de ziekte van Crohn. Een groot aantal patiënten wordt geleidelijk
intolerant, allergisch of ongevoelig voor deze therapie door vorming van
antistoffen. Adalimumab is volledig humaan en kent deze bijwerking naar
verwachting niet. Tevens kan adalimumab thuis worden gegeven in tegenstelling
tot de tot nu toegepaste anti-TNF therapie. Door middel van deze studie wordt
onderzocht wat de veiligheid en werkzaamheid van adalimumab is bij de inductie
en het behoud van klinische remissie bij patiënten met een matige tot ernstige
vorm van de ziekte van Crohn. De resultaten zijn belangrijk om de werkzaamheid
van adalimumab te kunnen vergelijken met de bestaande anti-TNF therapie,
waarbij de verwachting is dat adalimumab even krachtig werkt zonder dat er
intolerantie, allergie of ongevoeligheid optreedt.

Het onderzoeken van de veiligheid van adalimumab wanneer dit wordt toegediend
bij patiënten met de ziekte van Crohn alsmede het evalueren van de werkzaamheid
van adalimumab bij de inductie en het behoud van klinische remissie en
fistelsluiting bij patiënten met een matige tot ernstige vorm van de ziekte van
Crohn en het evalueren van de impact van adalimumab op externe manifestaties en
de door de patiënt gerapporteerde uitkomsten.

Een multi-center onderzoek.

Patienten ontvangen op randomisatie: 160 mg adalimumab, op week 2 80 mg adalimumab en vanaf week 4 40 mg adalimumab om de week. Adalimumab wordt toegediend als 40 mg (0,8 ml) adalimumab per subcutane injectie met een injectiepen.

De proefpersonen zullen voor een periode van 20 weken deelnemen aan de studie,
gevolgd door een verlengingsfase, welke zal duren tot adalimumab commercieel
verkrijgbaar is en vergoedt wordt. Tijdens de eerste 20 weken studie zal de
proefpersoon 7 keer naar het ziekenhuis komen in het kader van de studie.
Desgewenst blijft de patiënt hierna in de studie en zal deze nog slechts 1 keer
in de 12 weken naar het ziekenhuis komen tot aan het moment dat adalimumab door
de verzekering wordt vergoed. Als de onderzoeker het nodig acht kunnen er extra
bezoeken worden gepland. Zeventig dagen na een eventuele laatste adalimumab
injectie zal er nog telefonisch contact opgenomen worden met de proefpersoon.
Tijdens de screeningvisite zal van de proefpersoon een ECG en longfoto'sworden
gemaakt. Tijdens de longfoto's wordt de proefpersoon blootgesteld aan een
kleine hoeveelheid straling. Deze straling wordt niet als een significant
risico beschouwt. Ook wordt er tijdens de screeningvisite een PPD (ofwel
Mantoux) en een C. Difficile test worden gedaan. Op alle visites zal de patiënt
een lichamelijk onderzoek ondergaan en zal er bloed en urine worden afgenomen.
Het afnemen van bloed kan leiden tot flauwvallen, ontstekingen van de ader,
pijn, blauwe plekken en infectie. Ook kan er een bloeding optreden op de plaats
waar is geprikt.
De proefpersoon zal worden gevraagd om gedurende de studie een
doseringsformulier, een formulier voor ongewenste gebeurtenissen en een
medicatie logboek bij te houden. Ook zal de proefpersoon zes keer gevraagd
worden om twee vragenlijsten in te vullen.
De proefpersoon kan bijwerkingen ondervinden wanneer de studiemedicatie wordt
gebruikt. De meest voorkomende bijwerkingen van adalimumab waren reacties bij
de injectieplek. Patiënten hadden last van roodheid, jeuk, kneuzing, pijn en/of
zwelling bij de injectieplek. De meeste injectieplek reacties werden omschreven
als mild, en de meerderheid verdween zonder dat er met het medicijn gestopt
hoefde te worden. In deze studie zal gebruik worden gemaakt van een voorgevulde
injectiepen i.p.v. voorgevulde injectiespuiten. Hiermee wordt verwacht dat de
genoemde bijwerkingen minder zullen voorkomen.
Bij de reumatoïde artritis onderzoeken, waarbij de proefpersonen met adalimumab
werden vergeleken met proefpersonen met placebo (injectie van een niet-actieve
stof), waren de volgende bijwerkingen frequenter bij de adalimumab-groep, met
een percentage van minder dan 5%: bovenste luchtweginfectie, hoofdpijn,
huiduitslag, sinusitis, accidenteel letsel, misselijkheid, buikpijn, rugpijn,
plasbuisontsteking, hoge bloeddruk en griepsyndroom.
Vrouwen in vruchtbare leeftijd dienen een betrouwbare anticonceptie methode te
gebruiken zoals omschreven in het protocol.
Het gebruik van bepaald medicatie (combinaties) is niet toegestaan wanneer de
proefpersoon aan de studie deelneemt. Deze medicatie staat beschreven in het
protocol.