De behandeling van pleura-empyeem op kinderleeftijd: is er sprake van enige abnormale longfunctie na chirurgisch ingrijpen?

Wereldwijd bestaat er geen consensus over de juiste behandeling van
pleura-empyeem op kinderleeftijd, hetgeen meestal een complicatie is van een
bacteriële pneumonie. Veel onderzoek is gedaan naar de korte termijn resultaten
van de verschillende behandelingen. Enkele voorbeelden van parameters zijn de
duur van opname, de duur van symptomen, de duur van beademing, opname op de IC,
aantal drains etc. Tegenstrijdige resultaten bij dit onderzoek en het niet
kunnen uitvoeren van gerandomiseerde trials, vanwege een te lage incidentie,
zijn de oorzaken voor het niet kunnen aanwijzen van de juiste behandeling. De
lange termijn resultaten zijn echter summier onderzocht. Lange termijn
onderzoek is van groot belang, aangezien vrijwel ieder kind de aandoening
overleefd. Met dit onderzoek krijgt men inzicht in de longfunctie en de
inspanningstolerantie bij die mensen die in de afgelopen twintig jaar op
kinderleeftijd voor een pleura-empyeem zijn geopereerd.

HOOFDVRAAG

Hebben de personen, die in de afgelopen 20 tijdens hun kinderjaren (0-18 jaar)
jaar operatief behandeld zijn voor pleura-empyeem in het VUmc en AMC, een
slechtere longfunctie, in vergelijking met de referentiepopulatie?

Zijn er determinanten die hebben geleid tot een abnormale
longfunctie/inspanningspest?

Het is een descriptieve studie naar de longfunctie bij geopereerde kinderen.
Personen die in hun kinderjaren een pleura-empyeem hebben doorgemaakt en
hiervoor geopereerd zijn, worden opgeroepen voor een longfunctietest en
inspanningstest.

Het is dusdanig opgezet dat het dient als pilot-studie voor een eventueel
groter onderzoek, zoals een longitudinaal prospectief en/of retrospectief
vergelijkend onderzoek.

Het betreft een onderzoek met verwaarloosbare risico's.