Vergelijking van enterale voedingsstrategieen ter vermindering van het voorkomen van postoperatieve ileus na colorectale chirurgie

Uit onderzoek is gebleken dat patienten, die geopereerd worden, voor en tijdens
hun ziekenhuisopname vaak ondervoed zijn. Dit terwijl juist goede voeding, met
voldoende bouwstoffen, nodig is voor een beter en sneller herstel. Bekend is
dat patienten minder infecties krijgen en minder lang in het ziekenhuis
opgenomen zijn, wanneer ze eerder adequater gevoed worden. Een groot aantal
onderzoeken geven aan dat vroege enterale voeding leidt tot een beter klinisch
beloop. Echter tot nu toe is er geen duidelijkheid voor voedingsstrategieen
voor deze speciale groep.

Met dit onderzoek willen we de voedingsstatus van patienten die een
rectumresectie en IORT ondergaan in verband met een maligniteit, verbeteren.
Door verbetering van de voedingsstatus, door vroegtijdige enterale voeding,
verwachten wij opnameduur en complicaties, zoals postoperatieve ileus, te
verminderen.

Open, gerandomiseerde studie in het Catharina ziekenhuis, Eindhoven, op de
afdeling Algemene Chirurgie.

Groep 1: voedings volgens het standaard voedingsprotocol van het ziekenhuis
Groep 2: start 8 uur na de operatie met sondevoeding
Groep 3: start 16 uur na de operatie met sondevoeding

Groepen 2 en 3 krijgen vroegtijdige sondevoeding via een naso-jejunale sonde
(Bengmark)

Op 3 verschillende momenten wordt gewicht en voedingsstatus gemeten
Dag van opname
Dag na operatie
Een week na de operatie

Op deze dagen wordt (extra) bloed afgenomen, gewicht gemeten en BIA meting
verricht. Tevens worden complicaties en opnameduur genoteerd

BIA meting is een eenvoudige en totaal niet belastend onderzoek. Terwijl de
patient ligt worden 4 electroden op de huid van handen en voeten geplaatst. Een
minuscuul stroomstootjes (waar de patient niets van voelt) wordt via de voet
naar de hand gestuurd en vice versa. Vervolgens berekent de computer de
samenstelling van het lichaamswater en de verhoudingen ten op zichte van vet en
spiermassa.

1. patienten van groep 2 en 3 krijgen op de dag voor opname een dunne
voedingssonde via de neus, genaamd een bengmarksonde; welke over het
algemeen beter verdragen wordt dan de gebruikelijke maagsonde, kan het
voorkomen dat patient misselijk wordt en moet braken. Ook is bekend dat de
darmen kunnen reageren op sondevoeding, wat geuit wordt als krampen,
diarree of stilstand van de darm. Wanneer de sonde langdurig gebruikt wordt
kan er irritatie van de neus, keel of bijholten ontstaan. Bijwerkingen
zullen
altijd besproken worden met de arts, zodat actie ondernomen kan worden om
de bijwerkingen te verminderen/verwijderen.
2. Ligging van sonde wordt tijdens de operatie gecontroleerd en er
mag niet gestart worden met sondevoeding totdat er zekerheid is over een
correcte ligging van de tip van de sonde en enkel wanneer de patient
stabiel is.
Gemiddelde Bloeddruk (MAP) boven 60mmHg, maagretenties onder 100ml/u.
3. 3 maal wordt extra bloed afgenomen totaal 15 cc, het gewicht gewogen en de
voedingsstatus gemeten.
4. enige tijd na het onderzoek kan opnieuw contact met de patient gezocht
worden om het langere termijn beloop te vervolgen.