Een gerandomiseerde, dubbelblinde, parallel-gegroepeerde, multi-nationale klinische studie om de effectiviteit te evalueren van aliskiren en valsartan versus placebo in het verlagen van NT-proBNP in gestabiliseerde patiënten na een acuut coronair syndroom

Het renine-angiotensine-aldosteron systeem (RAAS) heeft een sleutelfunctie in
het regelen van de bloeddruk en het vloeistofvolume in het lichaam. Het
blokkeren van het RAAS kan een gunstig effect hebben op de hartspier en
-functie.
Valsartan en aliskiren blokkeren beide het RAAS. Valsartan is een geregisteerd
geneesmiddel en behoort tot de klasse van de A2-antagonisten. Aliskiren is een
nieuw geneesmiddel, een renine-remmer. Deze renine remmer blokeert het RAAS in
de eerste stap zodat angiotensinogeen niet langer wordt omgezet in angiotensine
I.

Na een acuut coronair syndroom (ACS) is - als gevolg van vaatstress - de
concentratie (NT-pro)BNP vaak verhoogd. Een verhoogd (NT-pro)BNP is
geassocieerd met een grotere kans op het ontwikkelen van hartfalen en een
grotere kans op sterfte. Verlaging van het (NT-pro)BNP zou deze kans kunnen
verkleinen.

Het blokkeren van het RAAS, zou door zijn gunstig effect op de hartspier en
-functie, kunnen leiden tot een verlaging van het (NT-pro)BNP, en daarmee tot
een vermindering van het risico op het ontwikkelen van hartfalen en sterfte.

Deze fase II studie onderzoekt het effect van valsartan, aliskiren en een
combinatie van beide op het NT-proBNP niveau in stabiele patiënten post ACS.

Het primaire doel van dit onderzoek is de effectiviteit te evalueren van
aliskiren, valsartan en een combinatie van beide geneesmiddelen, op het
verlagen van het NT-proBNP niveau in stabiele patiënten post ACS.

Dit is een gerandomiseerd, multinationaal, dubbelblind, placebo-gecontroleerd,
parallel-gegroepeerd, fase II onderzoek. Voor iedere patiënt bestaat het
onderzoek uit een screeningsvisite (visite 1, vindt plaats tijdens de opname
van patiënt i.v.m. een ACS), 7 behandelvisites (visites 2 t/m 8) en een
afsluitend telefonisch interview (visite 9). Op visite 2 wordt de patiënt
gerandomiseerd en vervolgens behandeld met valsartan, aliskiren, valsartan +
aliskiren of placebo gedurende 8 weken. Tijdens de behandelperiode vinden
wekelijks bezoeken plaats voor lichamelijk onderzoek, het evalueren van de
gezondheidstoestand van patiënt en van eventuele klachten.

Patiënten krijgen, afhankelijk van de groep, gedurende 8 weken een van de volgende behandelingen. Valsartan: week 1, 80 mg; week 2, 160 mg; week 3-8, 320 mg Aliskiren: week 1, 75 mg; week 2, 150 mg; week 3-8, 300 mg Valsartan + aliskiren: week 1, 80 mg valsartan; week 2, 160 mg valsartan; week 3 +4, 320 mg valsartan; week 5, valsartan/aliskiren 320/75mg; week 6, valsartan/aliskiren 320/150 mg; week 7 + 8, valsartan/aliskiren 320/300 mg Placebo: week 1-8, placebo

Belasting: 8 bezoeken van ongeveer 1 uur gedurende 8 weken en een afsluitend
telefonisch interview; 8x bloedafname

Risico: over het algemeen worden aliskiren en valsartan goed verdragen. Bij
gebruik van aliskiren in onderzoeksverband zijn tot op heden de volgende meest
voorkomende bijwerkingen gemeld: hoofdpijn, duizeligheid, vermoeidheid, lage
rugpijn, misselijkheid en diarree.
De meest voorkomende bijwerkingen van valsartan zijn hoofdpijn, duizeligheid,
diarree, vermoeidheid of rugpijn. Als zeldzame bijwerkingen werden lage
bloeddruk, nierproblemen en nierfalen, en verhoogde kaliumwaarden in het bloed
gemeld.
De combinatie van aliskiren en valsartan is in één studie onderzocht, waarbij
de volgende bijwerkingen zijn gemeld: hoofdpijn, duizeligheid, vermoeidheid en
lage rugpijn.