HYPOFYSAIRE SCHADE NA TRAUMATISCH HERSENLETSEL;
prevalentie van groeihormoondeficiëntie op lange termijn en de voordelige effecten van groeihormoonsubstitutie op cardiovasculaire prestatie, kwaliteit van leven en functioneel herstel

Traumatisch hersenletsel treft jaarlijks een groot aantal vooral jonge mensen.
Een deel van de patiënten houdt langdurig last van posttraumatische klachten en
beperkingen die niet te verklaren zijn op basis van de neurologische schade ten
gevolge van het trauma.
De resultaten van recente publicaties tonen dat traumatisch hersenletsel kan
leiden tot hypofysaire dysfunctie, waarbij één of meerdere hypofysaire
hormoonassen aangedaan kan zijn. Met name geïsoleerde groeihormoondeficiëntie
(GHD) komt veel voor (10% van de patiënten). Het klassieke syndroom van
groeihormoondeficiëntie op volwassen leeftijd omvat een verandering van
lichaamssamenstelling met een toename van het intra-abdominale vet (en
dientengevolge een verhoogd risico op cardiovasculaire aandoeningen; bv. een
proatherogeen lipidenprofiel), cognitieve beperkingen en een lagere kwaliteit
van leven. Deze verschijnselen overlappen sterk met de klachten van veel
patiënten na traumatisch hersenletsel. In tegenstelling tot andere factoren
welke het herstel kunnen beperken, zoals een verstoord cerebraal metabolisme in
de acute fase, zijn hormoondeficiënties middels substitutietherapie op elk
moment goed behandelbaar binnen de reguliere patiëntenzorg. Interventie met
recombinant groeihormoon is een veilige en beproefde methode, dagelijks
gebruikt in de endocrinologische patiëntenzorg.

Evalueren of bij traumatisch hersenletsel patiënten met geïsoleerde
groeihormoondeficiëntie, de ernst van aan groeihormoondeficiëntie gerelateerde
posttraumatische beperkingen reversibel is door middel van substitutie met
recombinant groeihormoon

Interventiestudie met Off-on-off behandelingsopzet

Patiënten met geïsoleerde GHD worden geëvalueerd op baseline (Off behandeling), na 12 maanden behandeling met recombinant GH (Norditropin SimpleXx, On behandeling), en 6 maanden na staken van de groeihormoonsubstitutie (Off behandeling). De dosering van rGH wordt getitreerd op plasma IGF-1 spiegels. Tijdens de rGH substitutie worden de patiënten poliklinisch begeleid op de afdeling Endocriene Ziekten.

Groeihormoondeficiëntie is in de dagelijkse klinische praktijk een
geaccepteerde indicatie voor groeihormoon substitutietherapie. Substitutie met
rGH, met name in de huidige lage doseringsschema's, geeft nauwelijks ernstige
bijwerkingen. Minder ernstige bijwerkingen zijn licht oedeem van de benen en
gewrichten in de eerste maanden na start van de behandeling. Vaststelling van
GHD bij patienten met een traumatisch hersenletsel biedt daarom additionele
mogelijkheden om de algemene toestand van deze patienten te verbeteren. Dit
studieprotocol omvat alleen methoden uit de dagelijkse klinische praktijk, bv.
veneuze bloedafneme en het invullen van vragenlijsten (per studiebezoek wordt
45 ml veneus bloed afgenomen). Ter vaststelling van de cardiale prestatie wordt
bij de evaluaties op 0, 12 en 18 maanden een transthoracale echo cor gemaakt
(in samenwerking met dr MJM Cramer, UMC Utrecht, Nederland)