Wilsbekwaamheid bij psychiatrische patienten

Wilsbekwaamheidis een complex begrip. Het speelt een grote rol in de
psychiatrie, met name op opname afdelingen. Het beoordelen ervanis echter
lastig en niet gestandariseerd. Er is ook geen gouden standaard beschikbaar.

De beoordeling verloopt over het algemeen subjectief en is weinig toetsbaar.
Er is een instrument, de McCAT-T, dat poogt de beoordeling kwalitatief te
verbeteren. Dit is een semi gestructureerd interview. Het is reeds gevalideerd
in deVerenigde Saten en ook onderzocht bij psychiatrische patienten. Het heeft
een goede interbeoordelaars betrouwbaarheid.
Door de McCAT-T te gebruiken naast het klinisch oordeel kan de inschatting
waarschijnlijk verbeterd worden.

In Nederland is het instrument nog niet gebruikt of gevalideerd. Het huidige
onderzoek poogt hiermee een begin te maken.

Onderzoeken of het een verbetering is om de McCAT-T te gebruiken naast het
klinisch oordeel bij de bepaling van wilsbekwaamheid.
Eventuele voorspellers voor wilsbekwaamheid bepalen.

Bij ongeveer 15 patienten, die opgenomen zijn met een stemmingsstoornis of
psychotische stoornis (als opname diagnose), wordt de McCAT-T afgenomen en
enkele andere vragenlijsten (ernst schalen en een korte intelligentie test).

De boordeling zoals met de McCAT-T wordt vergeleken met het klinisch oordeel
van de behandelaar betreffende de wilsbekwaamheid van de patient een beslissing
tenemen ten aanzien van de medicatie.

Laag risisco, belasting bestaat uit 2 of 3 gesprekken vanongeveer een half uur
tot 3 kwartier.