HIV-1 infectie in pasgeborenen en de infectie gevoeligheid van witte bloed cellen van pasgeborenen voor HIV-1 infectie

De incidentie van HIV-1 infectie neemt de afgelopen jaren met name onder jonge
vrouwen toe. Dit betekent dat kinderen toenemend een risico hebben op
besmetting met HIV-1 door transmissie van het virus van moeder op kind tijdens
b.v. de zwangerschap en geboorte. Met interventies zoals HAART aan de moeder en
PEP aan de neonaat is de kans op transmissie van HIV-1 gedaald van 25-40% naar
minder dan 1%. Echter er zijn aanwijzingen dat deze medicijnen langdurige
effecten op het *gezonde* niet geïnfecteerde kind kunnen hebben, bv
mitochondriale of hematologische aandoeningen. De huidige methodes zijn dus
gelukkig zeer succesvol, maar nog niet ideaal. Verder zijn er op dit moment
2.300.000 HIV-1-geïnfecteerde kinderen. Gezien dit grote aantal is er een
toenemende vraag naar succesvolle en veilige HIV-1 behandelingen voor reeds
besmette kinderen. Een goed begrip van de HIV-1 infectie bij kinderen kan
aanwijzingen geven voor het ontwikkelen van nieuwe preventie methodes voor
HIV-1 besmetting van moeder op kind en voor de behandeling van HIV-1
geïnfecteerde kinderen.
Het immuunsysteem van een pasgeborene is nog onrijp ('naïef'). De cellen van
het immuunsysteem hebben nog geen of nauwelijks contact gehad met
micro-organismen. Dit uit zich in de aanwezig heid van 'non-activated naïeve'
T-cellen (CD45RA+ CD27+ CCR7+). Expositie aan micro-organismen leidt tot
maturatie van het immuunsysteem, wat zich uit in de aanwezigheid van gerijpte,
geheugen T cellen ('memory' CD45RO+ CD27+ CCR7-).
HIV-1 is een virus dat de cellen van het immuunsysteem infecteert. Het virus
bindt aan de CD4 receptor en co-receptoren op de celmembraan van de CD4+ T
cellen, om vervolgens door de T cel opgenomen te worden. Onder normale
omstandigheden, wordt de vereiste co-receptor voor HIV-1-infectie van de CD4+ T
cel, de zogeheten chemokine receptor CCR5, niet tot expressie gebracht op
naïeve CD4+ T cellen in pasgeborenen.
Echter pasgeborenen of zelfs een foetus met geen tot nauwelijks enkele 'memory'
CD4+ T cellen kunnen geïnfecteerd worden met HIV-1 van de moeder gedurende de
zwangerschap, geboorte of tijdens borstvoeding. De HIV-1 infectie in
pasgeborenen verloopt zeer hevig mn. in de initiële fase met hoge 'plasma viral
loads'. Dus ookal zijn er geen of nauwelijks CCR5+ T cellen aanwezig, infectie
en snelle replicatie van het virus vindt toch plaats in pasgeborenen. Het doel
van dit project is om deze paradox te kunnen verklaren.

Verhelderen van de aangrijpingspunten in het immuunsysteem (de betreffende
cellen, cytokines en chemokines) in de beginperiode van de HIV-1-infectie in
kinderen.

Prospectieve case*control studie waarin 20 navelstrengbloed monsters van
kinderen van HIV-1 positieve moeders en 20 navelstrengbloed monsters van
kinderen van gezonde moeders vergeleken worden.

De afname van het navelstreng bloed heeft voor de HIV-1-geïnfecteerde vrouwen
en pasgeborenen weinig extra belasting aangezien voor de routine bepalingen in
het protocol deze navelstreng afname al plaatsvindt.
Voor de gezonde vrouwen is het een extra handeling die door de verloskundige
uitgevoerd zal worden. Echter in principe hoeft dit voor de vrouw dan wel de
pasgeborene niet belastend te zijn en de risico's nihil.