De emotionele respons bij de ziekte van Parkinson voor en na dubbelzijdige stimulatie van de nucleus subthalamicus

Patiënten met de ziekte van Parkinson in een gevorderd stadium hebben vaak last
van responsfluctuaties en dyskinesieën. Een chronische diepe hersenstimulatie
van de nucleus subthalamicus (STN stimulatie), waarbij meestal dubbelzijdige
reversibele laesie(s) aangebracht worden, is een mogelijkheid om deze
motorische symptomen te reduceren. Er zijn echter nadelige gevolgen, waaronder
emotionele veranderingen.
Een mogelijke verklaring hiervoor kan een verandering in de emotionele
respons zijn. Lang, Bradley en Cuthbert (1990) zien emoties als
*actiedisposities*. Deze zijn georganiseerd volgens twee dimensies: een
valentiedimensie en een arousaldimensie. De emotionele respons kan onderzocht
worden door het vaststellen van de affectieve beleving en het meten van de
fysiologische respons, zoals de schrikreactie en psychogalvanische respons
(PGR) (Lang, 1969).
Parkinson patiënten blijken een verminderde fysiologische respons op
onplezierige stimuli te hebben. De affectieve beleving is intact (Miller,
2004). Onderzoek naar het gevolg van een dubbelzijdige STN stimulatie op de
emotionele respons is nog niet gerapporteerd. Daarom luidt de onderzoeksvraag:
Is er sprake van een veranderde emotionele respons bij Parkinson patiënten na
dubbelzijdige STN stimulatie

Meer kennis over de etiologie van emotionele veranderingen na dubbelzijdige STN
operatie bij Parkinson patiënten.

Of deze manier van onderzoeken, het combineren van neuropsychologische aspecten
en fysiologische aspecten, waardevol is bij het bestuderen van de gevolgen van
een STN stimulatie.

Er is gekozen voor een gecontroleerde, herhaalde metingen onderzoeksopzet.
Parkinson patiënten die een dubbelzijdige STN stimulatie ondergaan worden kort
voor een twee maanden na de ingreep onderzocht. Zij worden vergeleken met
Parkinson patiënten die geen operatie ondergaan. Bij iedere meting wordt de
schrikreactie op auditieve en op tactiele stimuli onderzocht. Tevens worden
plezierige, onplezierige en neutrale plaatjes getoond, waarbij tegelijkertijd
de PGR wordt gemeten. Daarbij wordt de affectieve beleving bij ieder plaatje
vastgesteld middels subjectieve oordelen over de mate van valentie en arousal.
Tot slot worden tests met betrekking tot het algemeen cognitief functioneren,
de uitvoerende functies, angst, depressie, stemming en de motoriek afgenomen.
Iedere meting duurt ongeveer twee uur.

Het onderzoek duurt ongeveer 2 uur. Ten eerste wordt bij de lichte
proefpersonen 'lichte stress' opgewekt door auditieve en tactiele stimuli.
Hierbij zijn geen risico`s aan verbonden. Verder worden tests met betrekking
tot algemeen cognitief functioneren, de uitvoerende functies, angst, depressie,
stemming en de motoriek afgenomen.