Het effect van glycopyrroniumbromide op overmatig speekselverlies bij patienten met de ziekte van Parkinson: een gerandomiseerd, cross-over, dubbelblind, placebogecontroleerd onderzoek.

Overmatig speekselverlies, is een veel voorkomend probleem bij de ziekte van
Parkinson en treft ongeveer 75% van de patiënten. Er zijn verschillende
symptomatische therapieën voorhanden om vermindering van het speekselvolume
door vermindering van de secretie van waterige delen van het speeksel. Geen
enkel geneesmiddel is geregistreerd voor gebruik bij overmatig speekselverlies
(al dan niet bij patiënten met de ziekte van Parkinson) en de meeste
geneesmiddelen hebben belangrijke bezwaren, onder andere centrale bijwerkingen.
Glycopyrroniumbromide is een kwaternair anticholinergisch ammoniumverbinding,
die nauwelijks de bloedhersenbarrière kan passeren en die daardoor minder
centrale bijwerkingen zou hebben. Glycopyrroniumbromide was als
injectiepreparaat in de handel met als indicatie het speekselvolume tijdens
anesthesie verminderen. Sinds begin 2003 is dit om commerciële redenen niet
meer verkrijgbaar. De neurologen in het MST hebben goede ervaring met oraal
toegediend glycopyrroniumbromide bij patiënten met de ziekte van Parkinson die
last hebben van overmatige speekselverlies. Dit effect is echter nooit
wetenschappelijk aangetoond. Wel zijn er positieve resultaten gevonden met
oraal glycopyrroniumbromide bij andere patienten met overmatig speekselverlies
(o.a. kinderen bij cerebrale verlamming).

Het doel van dit onderzoek is het meten van het effect van 3 maal daags 1 mg
glycopyrroniumbromide per os ten opzichte van placebo op de mate van
speekselverlies bij Parkinson patiënten met overmatig en hinderlijk
speekselverlies. Verder wordt de veiligheid van glycopyrroniumbromide bij deze
dosering verder onderzocht. Aanvullend is het doel om met deze gegevens
farmacogenetisch onderzoek uit te voeren binnen het kader van dit onderzoek.

Het onderzoek wordt gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd en
cross-over uitgevoerd gedurende 5 weken. In week 1 worden uitgangsmetingen
verricht, in week 2 wordt ofwel glycopyrroniumbromide ofwel placebo ingenomen,
in week 3 wordt geen medicatie gegeven en in week 4 wordt wederom ofwel
glycopyrroniumbromide ofwel placebo ingenomen. In week 5 vindt het afsluitende
bezoek plaats. Patiënten scoren zelf dagelijks drie maal per dag de mate van
speekselverlies aan de hand van een speekselverlies scorelijst (schaal 1-9).

Cross over design: In week 2 wordt ofwel glycopyrroniumbromide (3 maal daags 1mg=5ml) ofwel placebo (3 maal daags 5ml) ingenomen. In week 4 wordt cross-over ofwel glycopyrroniumbromide (3 maal daags 1mg=5ml) ofwel placebo (3 maal daags 5ml) ingenomen.

De risico*s bestaan uit bijwerkingen van anticholinerge aard. In klinische
onderzoeken met oraal toegediend glycopyrroniumbromide worden tot op heden
voornamelijk de bijwerkingen droge mond, bemoeilijkte mictie, misselijkheid en
nervositeit genoemd. Verder bestaat de kans op een blauwe plek als gevolg van
de bloedafname.