Een open studie naar de effecten van twee verschillende doseringen galantamine op de farmacokinetiek, veiligheid en verdraagzaamheid bij kinderen met het Downsyndroom.

Galantamine is in vele landen op de markt voor de behandeling van milde tot
matig ernstige dementie van het Alzheimer type. Galantamine is ook onderzocht
voor de behandeling van andere ziektes en in gezonde vrijwilligers en blijkt in
het algemeen veilig te zijn en goed te worden verdragen. Neuropsychologische en
neurochemische overeenkomsten tussen het Downsydroom en de ziekte van Alzheimer
zijn aangetoond. Er is een verminderde cholinerge input in de corticale en
limbische hersengebieden bij zowel het Downsydroom als bij de ziekte van
Alzheimer, hetgeen de rationale vormt voor het bestuderen van cholinerge
medicijnen bij het Downsyndroom.
Downsyndroom is de meest voorkomende genetische afwijking die bij de geboorte
herkend wordt en gepaard gaat met aanpassingsproblemen en cognitieve
verslechtering. De snelheid van de cognitieve ontwikkeling vermindert naarmate
de kinderen ouder worden en behandeleffecten kunnen dus het beste bij kinderen
worden bestudeerd. Een studie met kinderen in plaats van volwassenen voorkomt
tevens dat er mogelijk verwarring ontstaat met behandeleffecten op de ziekte
van Alzheimer, omdat de ziekte van Alzheimer vaak voorkomt bij volwassenen met
het Downsyndroom.
Medicijnen die de cholinerge receptoren specifiek stimuleren verbeteren Down
syndroom symptomen in studies met kinderen en volwassenen. Het unieke profiel
van de cholinerge werking van galantamine zou van grote waarde kunnen zijn bij
een nieuwe behandeling van kinderen met het Downsyndroom. Er zijn aanwijzingen
dat mensen met het Downsyndroom een andere kinetiek hebben dan andere mensen.
Om grotere gecontroleerde klinische studies te kunnen doen bij deze indicatie,
zijn farmacokinetische gegevens in deze specifieke populatie nodig.

Het eerste doel is om vast te stellen wat de farmacokinetische karakteristieken
zijn van galantamine na 2 enkele orale doses bij kinderen met het Downsyndroom.
Secundaire doelen zijn om de veiligheid en verdraagzaamheid te onderzoeken.

Open farmacokinetische studie in 2 centra met twee profieldagen. Na screening
zullen geschikte kinderen een enkele dosis galantamine krijgen op beide
profieldagen, de laagste dosis eerst. Het is toegestaan om een gat te laten
vallen na de eerste dosis in een subgroep van kinderen, teneinde de
farmacokinetiek en veiligheidsdata te beoordelen alvorens door te gaan met de
tweede dosis of met de rest van de kinderen.

Galantamine zal aangeboden worden als een drank. De dosering wordt berekend per kg lichaamsgewicht (mg/kg). Studiemedicatie zal toegediend worden in de ochtend van de twee profieldagen. Een dosis van 0,04 mg/kg zal 's ochtends worden toegediend op de eerste profieldag en een dosis van 0,08 mg/kg 's ochtends op de tweede profieldag. De twee profieldagen zullen tenminste 7 dagen en ten hoogste 48 dagen uit elkaar liggen.

De kinderen zullen 5 keer terugkeren naar de kliniek; het eerste bezoek duurt 2
uur, het tweede bezoek duurt 9 uur, het derde bezoek duurt 4 uur (bezoek 2 en 3
vormen samen profieldag A), het vierde bezoek duurt 9 uur en het vijfde bezoek
duurt 4 uur (bezoek 4 en 5 vormen samen profieldag B). De kinderen zullen
nauwlettend in de gaten gehouden worden tijdens de profieldagen (en worden
geamuseerd). Bij 6 kinderen zullen de gegevens van de eerste dosis geanalyseerd
worden voordat de hogere dosis gegeven wordt.
Op visite 1 wordt 10 ml bloed afgenomen, maximaal 1 week later is visite 2
hierop wordt 6 maal 2 = 12 ml bloed afgenomen (t=0, 0,5, 1, 2, 4, en 8 uur na
inname galantamine), de dag erna is visite 3 en wordt 2 x 2 = 4 ml bloed
afgenomen (24 en 28 uur na inname galantamine), visite 4 is weer 1 tot 7 weken
later en dan wordt wederom 6 x 2 = 12 ml bloed afgenomen en de dag daarna
wederom 2 x 2 = 4 ml bloed. Op deze laatste visite wordt tevens nog 1 maal 10
ml bloed afgenomen.
De studie kan alleen gedaan worden bij kinderen met het Downsyndroom omdat (a)
Het leervermogen van kinderen met het Downsyndroom afneemt met de leeftijd en
het daarom alleen mogelijk is om in de vervolgstudie een effect aan te tonen
bij kinderen (b) Volwassenen met het Downsyndroom een relatief grote kans
hebben op het hebben van de ziekte van Alzheimer en bij de interpretatie van de
resultaten moet worden voorkomen dat verwarring met behandeleffecten op de
ziekte van Alzheimer ontstaat en (c) er aanwijzingen zijn voor een afwijkende
farmacokinetiek bij het syndroom van Down.