SSRI-gebruik in de zwangerschap: Gevolgen voor de motorische en cognitieve ontwikkeling van het kind.

Kinderen van langdurig depressieve moeders hebben een verhoogde kans op
cognitieve problemen en gedragsproblemen. Een ernstige depressie wordt ook bij
zwangere vrouwen frequent behandeld met medicatie, hoewel de risico*s hiervan
voor het ongeboren kind niet duidelijk zijn.
Ongeveer 2% van de zwangere vrouwen in Nederland gebruikt een SSRI (selectieve
serotonine reuptake inhibitor) als antidepressivum.
SSRI*s passeren de placenta gemakkelijk. Het is nog onvoldoende duidelijk welke
effecten het gebruik van SSRI*s op het kind heeft. Direct postpartum zijn o.a.
beschreven: Geboortedefecten, onttrekkingsverschijnselen, convulsies, lagere
Apgar score, lager geboortegewicht, hogere kans op vroeggeboorte, en een hogere
kans op opname op een neonatale intensive care unit. Mogelijke gevolgen op de
langere termijn zijn onvoldoende onderzocht.
Neurotransmitters, met name de ontogenetisch *oude* zoals serotonine,
verschijnen al in het embryo voordat de neuronen gedifferentieerd zijn.
Serotonine kan al gedecteerd worden in de bevruchte eicel en is betrokken bij
de morfogenese van het brein, het hart, het craniofaciale epitheel en andere
structuren. In MAO- knockout muizen, waarbij een overmaat aan serotonine
aanwezig is, treedt geen normale ontwikkeling van de somatosensore cortex op.
Zowel een tekort als een overmaat aan serotonine leidt tot een verandering in
aanmaak van neuronen in de hersenen.
Hypothese: Omdat serotonine zowel een rol speelt in de synthese van serotonerge
neuronen (autoregulatie), als in de ontwikkeling van zg. target weefsels,
waaronder specifieke delen van het brein, kan het gebruik van SSRI*s in de
zwangerschap leiden tot problemen in de ontwikkeling van de foetus, zowel
structureel, d.w.z. in de morfogenese, als op motorisch en cognitief gebied.

Het doel van dit onderzoek is een indruk te krijgen van de gevolgen van het
gebruik van SSRI*s in de zwangerschap voor de ontwikkeling van het kind, op
motorisch en cognitief gebied, zowel op de korte als langere termijn.

Het betreft een prospectieve gecontroleerde studie.

De testen op de leeftijd van 1 week en 3 maanden zijn niet belastend omdat het
een observatie van spontane bewegingen betreft (video-opname).
De test op de leeftijd van 2 jaar kan gezien worden als een spelsituatie; het
kind wordt uitgelokt bepaalde vaardigheden te laten zien.
De testen op de leeftijd van 6 jaar zijn afwisselend en goed vol te houden voor
kinderen van deze leeftijd.
Omdat het onderzoek de ontwikkeling van het kind betreft, kan het onderzoek
alleen met kinderen uitgevoerd worden. Er zijn geen risico's aan verbonden.