Een vergelijking tussen intensieve lumbale extensoren weerstandstraining en gebruikelijke zorg door de huisarts bij chronische a-specifieke lage rugpijn patienten: een RCT

Patiënten met lage rugklachten vormen een relatief grote groep. 60 tot 90 % van
de bevolking krijgt ooit last van zijn of haar lage rug. Jaarlijks komt het bij
5 % van de bevolking voor. 3% Van de patiënten die jaarlijks bij de huisarts
komt heeft lage rugklachten waarvan 72% als aspecifieke lage rugpijn* wordt
aangegeven. 27 % Van de patiënten die bij de fysiotherapeut komen heeft als
verwijsdiagnose lage rugpijn. Een deel van deze patiënten heeft chronische
klachten.
Het aantal patiënten heeft gevolgen voor de kosten binnen de gezondheidszorg.
In 1991 werd 1.7% van het BNP besteed aan zorg voor patiënten met lage
rugklachten.

In het St. Annaziekenhuis worden patiënten met chronische aspecifieke lage
rugklachten onder andere behandeld door middel van intensieve
weerstandstraining van de lumbale extensoren. Hiervoor wordt gebruik gemaakt
van een trainingsapparaat waarmee de extensoren van de lage rug getraind kunnen
worden tegen een weerstand. De ervaringen van de fysiotherapeuten die deze
behandeling in het St. Annaziekenhuis geven zijn zeer positief. Zij merken dat
patiënten die al zeer lang met lage rugklachten rondlopen veel vooruitgang
boeken met deze interventie. Er is echter nog geen wetenschappelijk onderzoek
gedaan naar de meerwaarde van deze interventie, bijvoorbeeld de meerwaarde ten
opzichte van gebruikelijke zorg zoals aan een patient voorgeschreven door de
huisarts.
Om deze onderbouwing te kunnen maken wordt dit onderzoek uitgevoerd. De
uitkomsten van dit onderzoek moet aangeven of deze interventie middels
weerstandtraining effectiever is dan de gebruikelijke zorg zoals voorgeschreven
door de huisarts.
Wanneer uit dit onderzoek blijkt dat deze behandeling van intensieve
weerstandtraining meer winst oplevert dan de gebruikelijke zorg, kan deze
behandeling worden toegevoegd aan de behandelopties die de huisarts heeft.
Indien deze interventie van weerstandtaining niet meer winst oplevert, kan de
behandelstrategie van het St. Annaziekenhuis voor deze patienten worden
aangepast

De effectiviteit te vergelijken van intensieve weerstandstraining van de
lumbaal extensoren met de gebruikelijke zorg zoals geleverd door de huisarts,
bij patienten met chronische a-specfieke lage rugpijn.

Er is sprake van een gerandomiseerde trial (RCT) . Er vindt een baselinemeting
plaats voorafgaande aan de randomisatie. Na een interventieperiode van drie
maanden vind een effectmeting plaats.

Nadat alle patienten geincludeerd zijn, worden ze door randomisatie toegewezen aan een groep die de intensieve weerstandtraining van de lumbaal extensoren uitvoert of aan de groep die de gebruikelijke zorg zoals voorgeschreven door de huisarts ondergaat. Na een interventieperiode van drie maanden vind een effectmeting plaats.

Voorafgaande aan het onderzoek wordt een baselinemeting gedaan. Deze duurt 90
minuten, inclusief randomisatie. De ene groep patienten ondergaat gebruikelijke
zorg (controlegroep), de andere groep ondergaat intensieve weerstandtraining
(interventiegroep). Deze training bestaat uit 13 sessies in 13 weken. Deze
training duurt per sessie 15 minuten.
Na 3 maanden vindt een nieuwe meting plaats, die eveneens 90 minuten duurt.

Er zijn geen andere risico's aan het onderzoek verbonden, dan die kunnen
optreden tijdens een normale fysiotherapeutische behandeling.