Invloed van doorgaan of stoppen met weeënremming nadat al 48 uur weeënremming gegeven is (APOSTEL-II studie).

Vroeggeboorte is in Nederland de oorzaak van meer dan 80% van de neonatale
mortaliteit en 50% van de neurologische morbiditeit onder kinderen. In
Nederland worden per jaar ongeveer 1800 kinderen geboren na een
zwangerschapsduur van 24-32 weken; ongeveer 75% hiervan is het gevolg van een
spontane bevalling. Bij een dreigende vroeggeboorte bij deze
zwangerschapstermijn worden gedurende 48 uur weeënremmers toegediend en
steroïden om de longrijping bij het kind te stimuleren. Na 48 uur tocolyse is
75% van de behandelde vrouwen nog niet bevallen, maar zij houden risico te
vroeg te bevallen. Het is op dit moment niet duidelijk of een verlengde
behandeling met weeënremmers effectief is om de bevalling verder uit te stellen
en of de effecten de extra kosten van de behandeling rechtvaardigen.

Het evalueren van de effectiviteit van tocolytische onderhoudsbehandeling om de
baring verder uit te stellen na de initiële behandeling met weeënremmers van 48
uur bij vrouwen met een zwangerschapsduur tussen 24+0 en 31+6 weken en een
dreigende vroeggeboorte.

In alle tien perinatologische ziekenhuizen in Nederland worden vrouwen (n=400)
die de standaard 2-daagse behandeling voor dreigende vroeggeboorte tussen 24+0
en 31+6 weken zwangerschapsduur hebben ondergaan gerandomiseerd en dubbelblind
toegewezen aan verdere toediening van nifedipine of van placebo gedurende 12
dagen.

Toediening van nifedipine of placebo gedurende 12 dagen na de standaardbehandeling van 48 uur met weeënremmers.

Van extra belasting voor de patiënt is geen sprake. Op dit moment worden veel
patiënten al behandeld, maar het is onduidelijk of dit effectief is. Er is een
kleine kans dat door de weeënremmers een bloeddrukdaling bij de patiënt
optreedt. Mogelijk voordeel voor de patiënt is dat als tocolyse effectief
blijkt te zijn, de perinatale uitkomst voor patiënten met actieve
studiemedicatie beter is.