Farmacokinetica van ursodeoxycholzuur in het bloed en de gal bij patiënten met primaire biliaire cirrose in een vroeg stadium en bij gezonde proefpersonen

Ursodeoxycholzuur (UDCA) is het voorkeursgeneesmidel voor de behandeling van
primaire biliaire cirrose (PBC). UDCA verbetert niet alleen de leverwaarden,
maar het remt ook de verbindweefseling van de lever. Medebepalend voor de
werking van UDCA lijkt de concentratie in de gal te zijn. Op dit ogenblik is
nog onduidelijk hoe de concentratie van UDCA in de gal en de UDCA-spiegel in
het bloed met elkaar in verband staan. Doel van deze studie is om de verhouding
tussen de concentratie van UDCA in de gal en de UDCA-spiegel in het bloed voor
een goedgekeurd preparaat (Ursofalk® 500 mg filmtabletten, Firma Dr. Falk
Pharma GmbH) precies te onderzoeken. Om een eventueel onderscheid in de
verhouding tussen de concentratie in de gal en de bloedspiegel bij patiënten
met PBC en gezonde proefpersonen te kunnen vinden, nemen zowel patiënten als
gezonde proefpersonen aan de studie deel.
Onderzoeken hebben in de afgelopen jaren bewezen, dat langdurig gebruik van
UDCA bij patiënten met een verstoorde galuitscheiding (net zoals bij PBC) met
een vermindering van het voorkomen van darmtumoren verbonden kan zijn. Daarom
willen we ook onderzoeken of UDCA een invloed heeft op eiwitten in de wand van
de twaalfvingerige darm, die voor het transport en het ontgiften van
voedingsbestanddelen, geneesmiddelen en lichaamseigen substanties van belang
zijn. Het is voor te stellen dat UDCA over zulke mechanismen beschikt die het
ontstaan van darmtumoren remt.

Het beoordelen van de samenstelling van het galzuur en de serum-farmacokinetiek
na een behandeling van drie weken met UDCA en het bepalen van de verhouding
tussen de farmacokinetische parameters van UDCA in gal en serum tijdens de
steady state.
Het vergelijken van de samenstelling van galzuur en galzuurmetabolieten in het
serum voor en na een behandeling van drie weken met UDCA.
Het onderzoeken van de invloed van UDCA op transporteiwitten en enzymen van de
duodenumwand.
Het vergelijken van de samenstelling van de galblaas, de farmacokinetica van
galzuur en galzuurmetabolieten in het serum en de invloed van UDCA op
transporteiwitten en enzymen bij patiënten met PBC en gezonde proefpersonen.
Het beoordelen van de veiligheid van de behandeling met UDCA.

Dit is een open, niet gerandomiseerde, farmacokinetische studie met
parallelgroepen, uitgevoerd bij 12 patiënten met PBC en 12 gezonde
proefpersonen.

Patiënten en gezonde proefpersonen: behandelung met UDCA (21 dagen) Patiënten met een voorbehandeling met UDCA: uitspoelfase van 6 weken

4-6 bezoeken bij de onderzoeker, 2 x lichamelijk onderzoeken, 2 x ECG, 3 x
bloedafname voor veiligheid/serologie, 17 x bloedafname voor farmacokinetiek
(gedurende 24 uren), 1 x echoscopie van de buik, 2 x
oesofagogastroduodenoscopie, 2 x duodenum biopsie, behandeling met UDCA (21
dagen), 1 dagboek voor geneesmiddelen/adverse events (21 dagen), UDCA
uitspoelfase van 6 weken;
De in de studie gebruikte geneesmiddelen zijn allemaal toegelaten voor gebruik
in de EU. Na het staken van UDCA bij patiënten die met UDCA voorbehandeld
werden, is een voorbijgaande verslechtering mogelijk van de leverwaarden in het
bloed. De scopie van het bovenste gedeelte van het spijsverteringsstelsel is
vandaag de dag een routinehandeling waar weinig risico aan verbonden is. Het
aanbrengen van een infuusnaald in de ader kan pijnlijk zijn en in geval van het
optreden van bloedingen kan het in zeldzame gevallen tot het optreden van
aderontstekingen leiden. Vooraf wordt tot 260 ml bloed afgenomen.