Maculaire retina dikte en retinale zenuwvezellaag dikte bij amblyopie, een OCT studie.

Amblyopie wordt gedefinieerd als een verminderd gezichtsvermogen dat wordt
veroorzaakt slechte signaal doorgifte van het visuele beeld of abnormale
binoculaire interactie tussen beide ogen tijdens de sensitive periode van de
visuele ontwikkeling zonder dat er optische of organische afwijkingen als
oorzaak te vinden zijn (von Noorden 1996).
Amblyopie kan gezien worden als een afwijking in de ontwikkeling van het
visuele systeem; de causale factoren welke een amblyopie veroorzaken bij
kinderen hebben geen permanente effecten op het visuele systeem wanneer deze
onts in volwassenen. Het effect van een amblyopie op de verschillende niveaus
van het visuele systeem is uitvoerig onderzocht in verschillende studies. Het
is wel bekend dat er neuro fysiologische en morfologische veranderingen plaats
vinden in de visuele cortex, in het bijzonder de verandering van dominantie
kolommen is een uitgebreid onderzocht en gedocumenteerd onderwerp (Kiorpes et
al 1998, Sengpiel et al 1994).
Veranderingen van het netvlies in de visuele ontwikkeling bij amblyopen is
echter een controversieel onderwerp. In de normale retinale ontwikkeling vind
er een postnatale reductie van de ganglion cellaag plaats (Taylor and Hoyt
2005). Bij amblyopen vermoed men dat dit proces wordt verstoord door ongelijke
en/of niet scherpe beelden die op het netvlies worden geprojecteerd.
Optische Coherentie Tomografie (OCT) is een afbeeldingtechniek van de retina,
waarmee vooral nauwkeurige en reproduceerbare metingen van de retinale dikte en
- zenuwvezellaag te maken zijn. In de oogheelkunde is deze techniek begin jaren
*90 geïntroduceerd en een aanwinst gebleken voor diagnostiek en follow-up van
diabetische retinopathie, glaucoom en andere aandoeningen van het
achtersegment. Een OCT-onderzoek is weinig belastend voor de patiënt. Het
onderzoek vergt slechts enkele minuten per gewenst scanprotocol, het netvlies
wordt niet overmatig belicht en er zijn geen potentiële risico*s. De nieuwste
generatie OCT, de spectrum (SD)-domein OCT (ook wel fourier-domein (FD) OCT
genoemd), is in staat met meer detail het netvlies af te beelden.
Yen et al. (2004) onderzocht de retinale dikte met behulp van de OCT in twee
groepen met amblyopen, één groep met strabismus amblyopen terwijl de andere
groep uit anisometropie amblyopen bestond. Ze vonden een significant dikkere
RNFL bij de anisomtropie amblyopen na vergelijking met het normale oog in
dezelfde patiënt. Dit verschil werd niet gevonden in de groep met strabismus
amblyopen. Er werd gepostuleerd dat het proces van postnatale retinale ganglion
cel reductie een scherp afgebeeld beeld op het netvlies behoeft om plaats te
vinden. In 2005 onderzocht Yoon et al. de RNFL dikte met behulp van de OCT bij
anisometropie amblyopen en ondanks het feit dat zij geen verschil maculaire
RNFL dikte vonden, vonden zij een significant verschil in de peripapillaire
RNFL dikte. Deze studie uitkomsten zijn echter weer tegen gesproken door Repka
et al. (2006) die een gelijksoortige patiëntengroep onderzocht maar geen
klinisch significant verschil in OCT metingen van de RNFL dikte vond.
Huynh et al. (2007) onderzocht de maculaire en peripapillaire RNFl dikte bij
amblyopen. Zij vonden een toegenomen foveale minimum dikte in de groep van
amblyopen in vergelijking tot het normale oog in dezelfde patiënt maar ook in
vergelijking tot een controle groep met normale kinderen. Onbehandelde kinderen
met een unilaterale amblyopie vertoonde een significant verschil in
inter-oculaire vergelijking in centrale maculaire RNFL dikte. Er werden geen
verschillen gevonden bij amblyope patiënten in peripapillaire RNFL dikte in
vergelijking tot normale ogen.
Retinale betrokkenheid blijft een controversieel onderwerp bij anisometropie en
strabismus amblyopen. Om deze reden is onderwerp van deze studie het
onderzoeken van maculaire retinale dikte en de RNFL dikte bij strabismus
amblyopen waarbij we de TDOCT en SDOCT zullen gebruiken om beide te vergelijken
met een groep van normale patiënten.
Onze hypothese verondersteld dat er een correlatie is tussen de causale
factoren van amblyopie en de postnatale reductie van de binnenste neuroretinale
lagen in de ontwikkeling van de visuele banen. Het zou te verwachten kunnen
zijn dat de macualire en RNFL lagen bij amblyopen dikker is dan bij gezonde
patiënten, dit is echter nog in geringe mate onderzocht.

1. de relatie onderzoeken tussen amblyopie en de ontwikkeling van de
neurosensitieve retina

Metingen: Centrale / foveale retinale dikte
RNFL
Inner retinal layer dikte mbv segmentatie algoritmen

2. De verschillen in maculaire retinale dikte en/of retinale zunuwvezellaag
dikte tussen patienten met amblyopie op basis van anisometropie en op basis van
strabismus onderzoeken.

prospectieve, transversale case-control study.

Controle groep: gezonde kinderen die bij orthoptisch en oogheelkundig onderzoek
geen afwijkingen blijken te hebben.
Het gebruik van het oog zonder amblyopie als controle groep is controversieel.

Het onderzoek is eenmalig, aansluitend aan het polibezoek op de orthoptische
afdeling en kost 35 minuten. De OCT apparaten en IOL master gebruiken dermate
lage energie dat dit geen potentiele risico's heeft voor het oog. OCT is
non-invasief, non-contact, wordt goed geaccepteerd en is makkelijk te ondergaan
door kinderen (Shields et al. 2006).

Tijdsplanning per patient: zie appendix C, pagina 9 van het protocol.