Prevalentie en determinanten van wervelfracturen bij geriatrische patienten

Wervelfracturen zijn de meest voorkomende fracturen. Indien er sprake is van
osteoporose wijst een wervelfractuur op ernstige osteoporose. Het is aangetoond
dat het behandelen van de wervelfractuur met een bisfosfonaat het risico op een
volgende (heup of wervel) fractuur halveert. De prevalentie van wervelfracturen
onder geriatrische patienten is hoog en vaak blijft een wervelfractuur
onopgemerkt en derhalve onbehandeld. In een retrospectieve studie van Van
Hengel onder geriatrische patienten op de dagkliniek van het slotervaart, bleek
de prevalentie van wervelfracturen op de laterale thoraxfoto 50%, waarbij
slechts 7% behandeling heeft gekregen. Meest waarschijnlijk is de prevalentie
van wervelfracturen in dit onderzoek onderschat, aangezien de meeste
wervelfracturen zich doorgaans in de lumbale wervelkolom bevinden. In het kader
van goede patientenzorg is, gezien deze cijfers, in de standaard analyse bij
nieuwe patienten een thoracolumbale wervelkolomfoto opgenomen.

Doel van de studie is om de prevalentie en determinanten van wervelfracturen
van de thoracolumbale wervelkolom in kaart te brengen.

prospectief cohort onderzoek bij patienten die zich presenteren op de
dagkliniek geriatrie van het Slotervaartziekenhuis. 300 opeenvolgende patienten
zullen worden geincludeerd. In de gebruikelijke analyse van deze patienten is
een thoracolumbale wervelkolom foto opgenomen. De resultaten van deze foto*s
worden beoordeeld.

De wervelkolomfoto is geen extra belasting in het kader van wetenschappelijk
onderzoek, aangezien deze foto is opgenomen in de standaard analyse in het
kader van goede patientenzorg. Bij ongeveer 50% van de patienten zal een kleine
orienterende geheugentest worden uitgevoerd, die normaal alleen bij patienten
met geheugenklachten wordt uitgevoerd. Het betreft een belasting van ongeveer
10 minuten en heeft geen risico.