Corticale verwerking van pijn: effect van een conditionerende stimulus en radiculaire pijn

Chronische pijn is een groeiend probleem voor zowel de gezondheidszorg en het
sociale zekerheidsstelsel als voor de medische wetenschap. Er is nog steeds
veel onbekend over de neurofysiologische pijnmechanismen die een rol spelen bij
de chronificatie van pijn.

Onderzoek naar de methdoe van observatie van neurofysiologische pijnmechanismen

In het onderzoek zullen twee verschillende experimenten worden uitgevoerd die
verdeeld worden over het totale aantal proefpersonen in een groep. Het enige
verschil tussen de twee experimenten is de stimuluslocatie van de elektrische
stimulus (linker onderarm of vingertop linker middelvinger). In een experiment
zal de elektrische stimulus op twee manieren worden gemoduleerd door middel van
modulatie van de amplitude van een enkele puls of modulatie van het aantal
pulsen in een puls trein met vaste amplitude. In combinatie met de elektrische
stimulus zal de proefpersoon de rechterhand tot de pols in een bak met ijswater
of in een bak met 32ºC water (niet warm of koud) brengen. Naast de
gerapporteerde pijnervaring zal de elektrische activiteit van de hersenen na
een elektrische stimulus worden gemeten met behulp van elektro-encefalografie
(EEG). Een deel van de groep proefpersonen zal een tweede keer worden gemeten.

De gebruikte meetmethoden zijn niet invasief. De maximale duur van een
experiment is 2.5 uur. De daadwerkelijke meting duurt ongeveer 1 uur. In de
resterende tijd zullen EEG elektroden en stimulatie elektrode worden bevestigd
(45 min) en is er pauze tussen de metingen (45 min). Een deel van de
proefpersonen zal aan twee experimenten deelnemen welke plaatsvinden op twee
verschillende dagen. Er zijn geen noemenswaardige lichamelijke of geestelijke
risico*s verbonden aan het onderzoek.