De rol van vroege post-trauma en post-chirurgie neutrofiel functies bij het ontstaan van ARDS

De neutrofiele granulocyt (PMN, polymorfonucleare leukocyt) wordt gezien als
een belangrijke effector cell bij het ontstaan van ARDS. Massale weefselschade,
bv. als gevolg van trauma of een operatieve ingreep, veroorzaakt activatie van
PMNs (priming) met als gevolg toegenomen functionele reacties op verschillende
chemostimulantia (bv. IL-8, C5a en fMLP). Er zijn aanwijzingen dat de
chemotactische activiteit (respons op IL-8) van PMNs van patienten die ARDS
ontwikkelen een andere dosis-respons relatie laten zien vergeleken met PMNs van
patienten die geen ARDS ontwikkelen (na trauma/ chirurgie). Dit draagt mogelijk
bij aan de hyperinflammatoire reactie die ten grondslag licht aan (vroege) ARDS.
Onze hypothese is dat deze vergrote (chemotactische) reactie op IL-8 onderdeel
is van een algehele eigenschap van PMNs van patienten die ARDS ontwikkelen om
vergrote functionele reacties te laten zien na stimulatie met diverse
chemostimulantia. Aangezien deze cellen een versterkte neiging hebben de
circulatie te verlaten (toegenomen adhesie, chemotaxis), zullen deze
eigenschappen alleen te zien zijn in de eerste uren na het optreden van de
weefselschade )traumatisch/ chirurgisch)

Het doel van het onderzoek is om bovenstaande hypothese te testen. Ons voorstel
is de dosis-respons relaties tussen verschillende chemostimulantia en (in
vitro)PMN functies van patienten na doormaken van een groot trauma of een
ingrijpende operatieve ingreep te bestuderen. Om iets te kunnen zeggen over de
temporele verandering in PMN functie na massale weefselschade zullen er twee
meting plaatsvinden, een snel na het trauma/ de operatie (binnen 3 uur) en een
een dag later (na 20-26 uur).

Prospectief observationeel cohort studie

Voor traumapatienten zal deelname inhouden dat er twee bloedmonsters zullen
worden genomen, 0-3 uur en 20-26 uur na het trauma.
Bij chirurgische patienten zal, indien mogelijk, naast de bovenbeschreven
bloedafnames ook een pre-operatief bloedmonster worden genomen.

De resultaten van de analyse (zie protocol hoofdstuk 5. Methods) worden
gecorreleerd aan de laagste PaO2/FiO2 ratio gedurende de eerste 48 uur na het
trauma of de operatie.

Het onderzoek behelst voor de patiënt het ondergaan van 2 of 3 venapuncties
(afhankelijk van patientcatagorie traumatisch of chirurgisch resp.). Dit is
een vrijwel risicoloze handeling, die daarnaast ook als onderdeel van de
standaard zorg/ behandeling zal worden uitgevoerd.
Het bestuderen van deze specifieke patienten op deze specifieke tijdstippen
(snel na het trauma of de operatie) is essentieel om valide resultaten te
behalen.