Relatie locale huidtemperatuur en perfusie

Doorbloeding speelt een belangrijke rol in de temperatuurverdeling van het
lichaam. Uit zowel bestaande literatuur als uit eigen meetdata verkregen van
patiënten tijdens open hartoperaties blijkt dat er een sterke koppeling bestaat
tussen locale temperatuur en huidperfusie. Echter, er bestaat vraagtekens over
de geldigheid van de in literatuur aangenomen temperatuur/perfusie relaties,
aangezien deze niet op fysiologisch gegevens gebaseerd zijn. Verder is het
onduidelijk of de temperatuur/perfusie relaties hetzelfde zijn voor mensen
onder anesthesie en voor normale personen.
In deze studie met gezonde proefpersonen willen we kijken hoe de
temperatuur/perfusie relatie uitziet bij normale personen (d.w.z.
niet-genarcotiseerde personen) en in hoeverre de meetlocatie een rol speelt.
Aan de hand van de metingen zal de geldigheid van de relaties uit de literatuur
getoetst worden. De meetresultaten die voortvloeien uit de huidige studie
zullen tevens vergeleken worden met de meetresultaten uit een eerder
uitgevoerde hartoperatie-studie, zodat het efect van anesthesie op de
temperatuur/perfusie relatie bepaald kan worden.

Het verzamelen van temperatuur en perfusiedata op verschillende plekken op het
lichaam tijdens een opwarm/koel cyclus met als doel inzicht te krijgen in het
verband tussen temperatuur en perfusie als functie van de meetlocatie. De
verkregen proefpersoon data zal tevens gebruikt worden om de eerder verkregen
temperatuur/perfusie resultaten van genarcotiseerde patiënten tijdens open
hartoperatie te analyseren.

De proefpersonen zullen worden gevraagd om op een ergometer een lichte
inspanning te leveren, voldoende om vasodilatatie te bereiken
(onderarm-vingertop gradiënt van 0oC). Proefpersonen zullen vervolgens een
opwarm/koel cyclus ondergaan. De cyclus begint met het binnengaan van de
klimaatkamer, waarvan de temperatuur geregeld is op 30oC. Hier zal de
proefpersoon 90 minuten in een liggende houding verblijven. Vervolgens wordt
temperatuur de klimaatkamer ingesteld op 20oC is. Hier zal de proefpersoon 120
minuten verblijven. Met behulp van 4 Laser Doppler Flowmetry sensoren, een
pletysmograaf en 15 temperatuursensoren zal de verandering in huidperfusie en
huidtemperatuur geregistreerd worden tijdens de opwarm/koel cyclus. Tevens zal
de kerntemperatuur geregistreerd worden, gedurende de opwam/koel cyclus,
middels een rectale temperatuursensor. Heart rate variabilty wordt bepaald met
een ECG meter.

Alle metingen die verricht worden zijn gemakkelijk te ondergaan en er zijn geen
risico*s aan verbonden. Alle gebruikte meetmethoden zijn volledig pijnloos en
niet-invasief.

Belasting: Een bezoek aan Universiteit Maastricht, hetgeen 4-4.5 uur zal duren
(waarvan 90 minuten in een klimaatkamer waarvan de temperatuur ingesteld is op
30oC en vervolgens 120 minuten bij 20oC).
Het aanbrengen van diverse niet-invasieve sensoren.