Discriminatiewaardenvan de citrulline generatie test (CGT) na een enterale en intraveneuze toediening van glutamine-alanine aan stabiele Intensive Care patienten.

Citrulline is een aminozuur dewelke vanuit de precursor glutamine door de dunne
darm wordt geproduceerd en vervolgens in de systemische circulatie wordt
uitgescheiden. Citrulline wordt in de nieren omgezet in arginine. De dunne darm
is verreweg de belangrijkste bron van citrulline, hetgeen citrulline een
potentiele maat voor enterocyten functie maakt. Nuchtere citrulline waarden,
echter, blijken hiertoe niet geschikt, zoals blijkt uit eerder onderzoek van
onze groep (METC ID Pro05/83).
Daarom hebben wij de citrulline generatie test (GCT) ontwikkeld, waarbij de
enterocyten capaciteit om citrulline te genereren wordt geevalueerd door een
stimulatie met glutamine uit te voeren. In gezonde vrijwilligers blijkt de
citrulline waarde na een orale belasting met glutamine met gemiddeld 40% te
stijgen. Bij patienten met enterocytendisfunctie (bv short bowel syndrome,
coeliakie) blijft deze stijging vrijwel achterwege (vlakke test). Er blijkt bij
deze patiente een duidelijke behoefte aan een dergelijke test omdat huidige
dunne darm functie testen complex, tijdrovend en moeilijk interpreteerbaar
zijn. De bom-calorimetrie, een routine doch omslachtige test op de IC zou
hiertoe wel gebruikt kunnen worden.
Bij ernstig zieke IC patienten, die vrijwel allen enteraal worden gevoed, wordt
vaak malabsorptie verondersteld, hetgeen zich uit in gewichtsverlies, diarrhee,
wasting en voedingsdeficienties. Belangrijke factor hierbij is vaak een
verminderde doorbloeding van de dunne darm.
Onze hypothese is nu dat de CGT een veelbelovende test kan zijn om de dunne
darm functie bij IC patienten te evalueren, echter normaal/discriminatiewaarden
daartoe ontbreken vooralsnog.

Doel is om discriminatiewaarden te verkrijgen van de CGT bij 'stabiele' IC
patienten die volledig enteraal worden gevoed en waarbij verondersteld wordt
dat er geen malabsorptie. is. Deze waarden kunnen in de toekomst worden
gebruikt (als ijkpunt) om de CGT te evalueren bij IC patienten met evidente
malabsorptie (sepsis, multiorgaanfalen).

Tevens wordt via bom-calorimetrie van de feces, een gevalideerde methode voor
beoordeling van intestinale absorptiecapaciteit, geevalueerd of de
veronderstelde normale absorptie inderdaad aanwezig is.

Na inclusie en vaststelling van baseline karakteristieken, wordt op dag 1 en
dag 2 een CGT uitgevoerd (zie interventie). De test duurt 3 uur en wordt
uitgevoerd na een periode van nuchter zijn (>6 uur).
Er wordt geloot of de patient op dag 1 een intraveneuze danwel enterale
toediening van een commercieel beschikbaar glutamine preparaat (Dipeptiven,
veel gebruikt bij patienten die parenteraal worden gevoed) krijgt toegediend.
Op dag 2 volgt een 2e CGT maar nu met een andere toedieningswijze dan op dag 1,
maar volgens dezelfde methodiek.
Tijdens beide testen wordt zowel veneus als arterieel gesampled.
Van dag 3-5 wordt gedurende 72 uur feces verzameld (door de IC
verpleegkundige)voor bom-calorimetrische analyse teneinde de intestinale
absorptie capaciteit te kwantificeren. Bom-calorimetrie is een routine doch
arbeidsintensieve test om de energie content van de feces te meten in samenhang
met calorie en eiwit-intake.

Belastingtest waarbij normaal/discriminatie waarden worden bepaald

Toediening van Dipeptiven is routine therapie, het wordt gegeven als
voedingssuppletie bij TPV, als intraveneuze toediening. Deze toediening kent
geen bijwerkingen.

De sampling gebeurt uit reeds aanwezige arteriele en centrale lijnen, de ptn
worden niet extra geprikt. Totale bloedafname bedraat 72 ml.

Wel dient de patient voor beide CGTs minstens 6 uur nuchter te zijn (de
enetrale voeding zal worden gestaakt, waarbij extra op de glucose speigels zal
worden gelet en evt de insuline dosering moeten worden aangepast).

De verzameling van feces is routine op de IC, soms via een plakzak (voor
patienten comfortabel), soms via opvang matjes indien de faeces-consistentie te
vast is voor een plakzak. Dit wordt eveneens goed verdragen en vormt als
zodanig geen extra belasting.