Hoge dosering adenosine bij acuut myocard infarct studie.

Bij patiënten met een acuut myocard infarct is een primaire percutane coronaire
interventie (PCI) de beste methode om het betreffende afgesloten kransslagvat
goed en blijvend te openen. Bij een aanzienlijk deel (25 tot 30%) van de op
deze manier succesvol behandelde patiënten blijkt echter sprake van een
suboptimale myocardiale reperfusie. Dit wordt veroorzaakt door ondermeer
embolisatie van trombus en plaque materiaal, microvasculaire spasme, activatie
en adhesie van trombocyten en leucocyten en oedeem van het myocard.
Diverse studies tonen de potentieel gunstige werking van adenosine, hoewel het
werkingsmechanisme niet goed bekend is. Daarbij werden meestal relatief lage
doseringen gebruikt, en er zijn duidelijke aanwijzingen dat hogere doseringen
een betere werking hebben en met name de infarctgrootte kunnen beperken,
terwijl de toediening veilig blijft.

Kan door toediening van adenosine tijdens primaire PCI bij patienten met een
acuut hartinfarct de infarctgrootte beperkt worden?

In de HAMMER 2 studie zullen patiënten met een acuut hartinfarct gerandomiseerd
worden naar standaard zorg versus additioneel hoog gedoseerd intraveneus
toegediend adenosine, toegediend tijdens primaire PCI.

In deze studie zullen patiënten adenosine 140 µg/kg/min intraveneus toegediend krijgen gedurende de gehele PCI procedure die meestal ongeveer 60 minuten in beslag neemt. De totale hoeveelheid toegediende adenosine zal rond de 600 mg zijn bij een gewicht van 70 kg.

Als belangrijke bijwerkingen van adenosine zijn bekend atrioventriculaire
geleidingsstoornissen en bronchospasme. Adenosine kan ook vasoconstrictie van
de afferente nierarteriolen veroorzaken. Verder kan contrast allergie bij MRI
onderzoek ontstaan(zeldzaam).
Het potentiele voordeel, beperking van de infarctgrootte, rechtvaardigt de
mogelijke nadelen, die van slechts tijdelijke aard zijn en naar verwachting
sporadisch zullen optreden. In een onderzoek bij 38 patienten met de in deze
studie gebruikte dosering adenosine kwam slecht eenmaal een hooggradig
atrioventriculair blok voor die staken van de medicatie noodzakelijk maakte.
Bronchospasme trad in dit onderzoek niet op, waarbij obstructief longlijden
eveneens een exclusiecriterium was.
Mochten genoemde bijwerkingen zich voordoen, zullen zij tijdig ontdekt,
nauwlettend gevolgd en indien nodig behandeld worden.
De patient zal een MRI onderzoek krijgen 3 maanden na de PCI. Een subgroep zal
een tweede MRI onderzoek krijgen 24-48 uur na de PCI.