ADAM 12 en PP 13.
Veel belovende merkers in het eerste trimester van de zwangerschap m.b.t. een verhoogd risico op het bestaan van Down syndroom en later optredende zwangerschapsproblemen.

De screening naar het syndroom van Down vindt plaats met behulp van
verschillende screeningsmarkers. De 1e trimester combinatie test bestaat uit de
bepaling van pregnancy-associated plasma protein A (PAPP-A) en de vrije ß
subunit van hCG in het maternale serum in combinatie van een echoscopische
meting van de nekplooi bij de foetus. Nu is er een nieuwe veel belovende marker
waar in Denemarken al onderzoek naar gedaan is. Dit is het glycoproteïne
ADAM12, het wordt gesynthetiseerd door de placenta. De serumconcentraties van
ADAM12 zijn bij Down syndroom en Edwards syndroom (trisomie 18) in het 1e
trimester verlaagd.
Om uiteindelijk de waarde van ADAM12 in een nieuwe screeeningssetting te willen
onderzoeken, zullen we eerst moeten kijken naar het eiwit ADAM12 zelf. De
fysiologie van het eiwit ADAM12 bij zwangere vrouwen. Er is nog niet
longitudinaal gekeken, wat er gebeurd met de concentratie van ADAM12 in de tijd
bij een en dezelfde zwangere vrouw, dus per individu.

Daarnaast is ons doel om tevens de fysiologie en ook de stabiliteit van het
eiwit PP13 op dezelfde manier in kaart te brengen als met ADAM12. PP13 is een
nieuwe maternale serum marker, Placental Protein 13 (PP13), het lijkt een
potentiële marker voor de vroege detectie van Pre-eclampsie. Pre-eclampsie komt
wereldwijd bij 2-7% van alle zwangere vrouwen voor. Het is een belangrijke
oorzaak voor maternale, foetale en neonatale morbiditeit en mortaliteit. Ook
dit eiwit (PP13) wordt alleen in de placenta geproduceerd, het is betrokken bij
de implantatie en maternale arterie remodeling. Eerdere data suggereren dat het
gen voor PP-13 in vrouwen met pre-eclampsie wordt down gereguleerd. Bij de
zwangerschappen eindigend in vroege pre-eclampsie, zijn er aanwijzingen voor
een vroege placenta functie stoornis, c.q. afwijkende ontwikkeling. Hierbij is
beschreven dat het PP13 verlaagd is.

In deze studie willen we de normale fysiologische concentraties bepalen van
ADAM12 en PP13 in het eerste trimester van de zwangerschap doormiddel van
veneuze bloedafname bij 100 zwangere vrouwen in zwangerschapsweek 6, 8, 10, 12.
Daarnaast bij 100 andere zwangere vrouwen in de weken 7, 9, 11, 13. De
concentratie ADAM12 en PP13 worden bepaald en het serum wordt opgeslagen. Bij
50 patiënten wordt tevens capillair bloed afgenomen, middels een vingerprik.
Ook dit zal bewaard worden op filtreerpapier bij kamertemperatuur en 40 graden.
De analyse van deze concentraties laat de stabiliteit van ADAM12 en PP13 en de
verschillen in venous vs. capillair bloed zien.

Doel van het onderzoek is:

1- om de fysiologie van ADAM12 en PP13 in de vroege normale zwangerschap in
kaart te brengen door longitudinale bepalingen bij 200 gezonde vrouwen.

2- Bepalen vande biostabiliteit van deze eiwitten en van effect van transport,
hogere temperaturen etc.

3- Vergelijking van uitslagen verkregen door vingerprik en venapunctie

4- Creëren van een serumbank van serum van gezonde zwangeren, waarmee in korte
tijd normaalwaarden van eventuele volgende biomarkers vastegesteld kunnen worden

5- Vergelijking van de gevonden concentraties van de biomarkers bij gezonde
vrouwen met waarden gevonden bij niet-normale populaties, zoals zwangeren na
IVF, zwangeren met diabetes, zwangeren met in voorgeschiedenis een
vroeggeboorte, foetale groeirestrictie of maternale preeclampsie

6- Bepalen van de relatie tussen afwijkende waarden van de biomarkers en het
afwijkende verloop van de zwangerschap (zowel bij a priori laag als hoog risico
zwangeren)

observationeel onderzoek

Belasting voor de zwangere vrouwen betreft een 4 tal bezoeken aan het
ziekenhuis waarbij een venapunctie en een kort echoscopisch onderzoek (zoals
standaard in de zwangerschap) van moeder wordt verricht. Deze venapunctie en
echoscopie brengen voor de zwangere vrouw en haar foetus geen risico's met zich
mee.