Een classificatie algoritme: patiënten toewijzen aan de meest optimale therapie

Lage rugklachten zijn een enorm medisch en sociaal-economisch probleem. Veel
patiënten met lage rugklachten worden behandeld met oefentherapie of manuele
therapie. Er is sterk bewijs dat beide behandelingen effectief zijn maar de
effecten zijn bescheiden en het is nog steeds onduidelijk welke patiënten de
meeste baat hebben bij welke therapievorm.

De doelmatigheid onderzoeken van een classificatie algoritme, gebaseerd op
patiënt kenmerken, dat patiënten toewijst aan de therapie (oefentherapie of
manueel therapie) waarvan de meeste baat kan worden verwacht (gematchte
behandeling). In een studie in de USA bleek dit algoritme effectief. Dit wordt
vergeleken met de huidige situatie (usual care) waarin de patiënt een van beide
therapieën ontvangt zonder het classificatie algoritme

Een gerandomiseerde interventie studie (RCT) met economische evaluatie.

Behandelgroepen In de classificatie groep ontvangen patiënten behandeling op basis van de uitslag van het classificatie algoritme, terwijl de patiënten in de usual care groep, de behandeling krijgen zoals dat momenteel gebruikelijk is, dat wil zeggen, zonder gebruik te maken van het classificatie algoritme.

De testen en interventies in dit onderzoek maken deel uit van de gangbare
fysiotherapeutische zorg. Daarom is er geen extra risico verbonden aan deelname
aan onderzoek. De enige extra belasting is dat er een 4 tal metingen
plaatsvinden gedurende 1 jaar. De fysieke testen maken ook deel uit van de
gangbare zorg. De overige variabelen worden middels vragenlijsten gemeten. Deze
relatief kleine belasting staat in verhouding tot de potentiële waarde van dit
onderzoek omdat deze resultaten gebruikt kunnen worden ter optimalisering van
de behandeling van patiënten met lage rugklachten.