Gerandomiseerde fase III studie om het effect te evalueren van chemoimmunotherapie met de monoclonale antistof Campath-1H (Alemtuzumab) welke gegeven wordt in combinatie met 2-wekelijkse CHOP versus 2-wekelijkse CHOP alleen, waarna consolidatie d.m.v. autologe stamceltransplantatie, in jonge patienten met een onbehandeld systemisch perifeer T-cel lymfoom

Non-Hodgkin lymfomen worden onderscheiden in twee hoofdgroepen (uitgaande van B
en van T lymfocyten), en vervolgens per subgroep weer in veel verschillende
typen. Vrijwel alle T-cel types non-Hodgkin lymfoom hebben een zeer slechte
prognose. Een groot deel van de patienten recidiveert of bereikt zelfs geen
remissie met standaard chemotherapie volgens het bekende CHOP schema.
Uiteindelijk zal slechts zo'n maximaal 25% van de patienten nog in leven zijn
na 5 jaar.
De laatste jaren zijn de resultaten van B cel non-Hodgkin lymfomen (NHL) sterk
verbeterd (>10-15% blijvende overlevingswinst) sinds het toevoegen van een
antistofbehandeling (rituximab, gericht tegen de B cel merker CD20) aan CHOP
chemotherapie. Dat is de reden geweest dat de laatste paar jaar gepoogd is
specifieke anti-T cel antistoffen toe te voegen bij de categorie T-NHL.
De meest bruikbare antistof voor T-NHL is alemtuzumab, een antistof die zowel B
als T cellen kan doden door reactie met de merker CD52, en waarmee veel
ervaring is opgebouwd bij chronische lymfatische leukemie. Alemtuzumab kan
veilig toegevoegd worden aan CHOP chemotherapie, en er zijn meerdere fase II
studies uitgevoerd om het optimale doseringsschema met zo min mogelijk
toxiciteit vast te leggen. In Nederland is via HOVON verband een dergelijke
studie net gesloten (de HOVON 69 studie). Tot nu toe zijn de data van deze fase
II studies veelbelovend, maar een bias door selectie binnen dit type fase II
studies kan niet uitgesloten worden. Voor een definitief bewijs dat alemtuzumab
zinvol is, is een fase III studie nodig.
Gezien de zeldzaamheid van T-NHL's is het niet mogelijk om een fase III studie
in Nederland uit te voeren. Dankzij een groot europees netwerk waarin een
aantal grote lymfomengroepen samenwerken is het gelukt om twee fase III studies
(één voor patienten <65 jaar, de ACT-1 studie) en één voor patienten >60 jaar
(de huidige ACT-2 studie) op te zetten voor T-NHL patienten, beide met de
centrale vraag of bewezen kan worden dat het toevoegen van alemtuzumab aan CHOP
de resultaten (ziekte-vrije en totale overleving) verbetert met behoud van
acceptabele toxiciteit.

Aantonen in een fase III opzet dat de toevoeging van alemtuzumab aan standaard
CHOP chemotherapie gevolgd door autologe stamceltransplantatie de respons, de
event-vrije, progressie-vrije en totale overleving doet verbeteren zonder
onaanvaardbare extra toxiciteit.
Nevendoelen: bestuderen of er een relatie is tussen CD52 expressie en de
response; evalueren of de toevoeging veilig is wat betreft infectie-incidentie.

Intergroup design, multicenter gerandomiseerde (niet-geblindeerde) fase III
studie voor patienten 18-65 jaar met een nieuwe diagnose T-NHL, waarbij de
helft van de patienten standaard CHOP therapie krijgt in de vorm van 6 kuren,
elke 2 weken toegediend, gevolgd door autologe stamceltransplantatie. De andere
helft, de experimentele groep, zal behandeld worden met CHOP gevolgd door
autologe stamceltransplantatie, waarbij aan de CHOP combinatie alemtuzumab is
toegevoegd.

Experimentele arm: toevoegen van 2 injecties (subcutaan) van 30 mg alemtuzumab (dag 1 en 2) aan elke CHOP kuur (in totaal 6 kuren), welke 2-wekelijks wordt toegediend.

Patienten buiten een studie zouden behandeld worden met CHOP, elke 2 weken
toegediend al dan niet gevolgd door consolidatie autologe
stamceltransplantatie. De extra toevoeging van alemtuzumab vereist subcutane
injecties op dag 1 en 2. De injectie op dag 1 kan samen met de chemotherapie
toegediend worden door een verpleegkundige. De injectie op dag 2 vereist een
handeling door de patient, diens naaste, of een medewerker van de thuiszorg.
De injectie kan - vooral de eerste 2 keer - gepaard gaan met pijnlijke rode
infiltratie, welke overigens passagere is.
Alemtuzumabbehandeling vergroot het risico op infecties, met name virale
infecties, schimmelinfecties en andere typen infecties zoals gezien worden bij
immuungecompromitteerde patienten. Een deel van de infecties kan via intensieve
bloedcontroles opgespoord worden; dit geldt met name voor CMV; patienten dienen
daarvoor wekelijks (ipv 2-wekelijks voor de kuur) gecontroleerd te worden.
Patienten worden profylactisch behandeld met antibiotica en virusdodende
middelen. Eventuele bloedproducten dienen bestraald te worden. Desalniettemin
is er een risico dat er zich toch extra infecties voor zullen doen.