Prospectieve gerandomiseerde vergelijking van EMR versus EMR gevolgd door fotodynamische therapie bij de behandeling van een vroege vorm van Barrett kanker.

Endoscopische mucosale resectie is een methode om hooggradige dysplasie en
vroegkanker in de Barrett slokdarm te verwijderen. Tevens kan histologisch de
dieptegroei worden bepaald. Risico's op complicaties als bloedingen en
perforaties zijn aanwezig, maar deze zijn relatief klein in vergelijking met
andere soorten behandelingen zoals het operatief verwijderen van de slokdarm.
Andere endoscopische ablatie methoden zoals fotodynamische therapie en argon
plasma coagulatie zijn ook effectief bevonden bij de behandeling van
neoplastisch weefsel in de oesofagus. Het voordeel van fotodynamische therapie
is dat bij deze methode ook diffuse gebieden in de slokdram verwijderd kunnen
worden, echter wordt hierbij het weefsel vernietigd en is het daarom niet meer
bruikbaar voor histopathologische stadiering. Tevens wordt bij deze behandeling
de mucosa slechts zeer oppervlakkig vernietigd.
Ondanks het gebruik van de verschillende endoscopische technieken is er nog
steeds een aanzienlijk risico op het zich opnieuw ontwikkelen van metachrone
lesies. Om dit risico te verminderen wordt er regelmatig een combinatie van
modaliteiten toegepast. Echter is de toegevoegde waarde van het gebruik van de
verschillende ablatietechnieken niet volledig opgehelderd en daarom is nader
onderzoek naar de effectiviteit van een aanvullende ablatieve behandeling
wenselijk.

Door middel van dit onderzoek willen we de aanvullende waarde van
fotodynamische therapie na complete EMR in patienten met voorheen hooggradige
dysplasie en vroege vorm van kanker en de Barrett oesofagus bepalen.

Patienten met HGD of vroegcarcinoom van de Barrett oesofagus (Vienna Class IV
lesies), worden drie weken na complete EMR willekeurig ingedeeld in een van de
twee studie armen. De helft van de proefpersonen zal wel en de andere helft
niet voor aanvullende behandeling met PDT in aanmerking komen. Alle
proefpersonen krijgen in principe een controle endoscopie drie maanden en zes
maanden na randomisatie, vervolgens ieder half jaar totdat een duur van 2 jaar
follow up is bereikt.

PDT: patienten krijgen de fotosensibilisator 5-aminolevulinic acid in een dosis van 40 mg/kg toegediend. Therapeutische belichting van de oesofageale mucosa wordt uitgevoerd met een cilindrische diffuse lichtbron. Rood licht met een golflengte van 633 nm, wordt rondom en uniform uitgestraald. Door het slijmvlies te belichten wordt een cascade van fotochemische reacties gestart, waardoor de buitenste bekleding van de oesofagus wordt verwijderd. Na deze behandeling worden patienten geinstrueerd om UV stralen te vermijden tot 36 uur na inname van ALA.

Geen. PDT behoort tot de huidige standaard behandeling. In het geval van een
recidief, wordt de patient verwezen naar de behandelend arts voor verdere
behandeling.