Het effect van Aliskiren op het sympathische znuwstelsel in patienten met hypertensie en chronische nierziekte

Cardiovasculaire (CV) schade komen veel voor bij patiënten met chronische
nierziekte. Waarom deze problemen zo veel vaker optreden dan bij
leeftijdsgenoten, is maar ten dele bekend. De zogenaamde traditionele
risicofactoren voor CV orgaanschade zoals hypertensie en hypercholesteremie
kunnen dit maar voor een deel verklaren. Aangenomen wordt dat een aantal
risicofactoren specifiek optredend bij nierziekte medeverantwoordelijk zijn
voor het optreden van de CV schade. Waarschijnlijk is de toegenomen activiteit
van het sympathetische zenuwstelsel een belangrijke nierziekte-specifieke
factor. Er zijn zeer veel aanwijzingen dat deze verhoogde zenuwactiviteit in
belangrijke mate kan bijdragen aan het ontstaan van CV schade. Onze groep heeft
de afgelopen jaren uitgebreid onderzoek gedaan naar het belang van deze
verhoogde sympathetische zenuwactiviteit. Wij maken daarbij gebruik van een
zeer betrouwbare methode van zenuwactiviteit meting. Hoogstwaarschijnlijk ligt
de oorsprong van de verhoogde sympathetische zenuwactiviteit in de zieke
nieren. Wij vonden dat veel gebruikte geneesmiddelen (ACE remmers en
angiotensine II blockers) deze verhoogde zenuwactiviteit wel remden, maar niet
volledig normaliseerden. Recent vonden wij dat de relatie tussen de verhoogde
sympathetische zenuwactiviteit en CV schade niet volledig werd weggenomen door
deze medicatie. We willen het effect van een nieuw geneesmiddel, de renin
remmers "Aliskiren 300mg" op sympathische zenuwactiviteit bestuderen.

Het doel van dit onderzoek is om te bestuderen wat het effect van Aliskiren
300mg is op sympathische zenuwactiviteit in patienten met hypertensie en
chronische nierziekte.

Het is een gerandomizeerde studie.

De MSNA wordt onder 2 verschillende omstandigheden gemeten:

• Nadat patienten vier weken geen ACE remmer en Angiotensin II blokker
hebbengebruikt en
• Nadat patienten 6 weken Rasilez hebben gebruikt én geen ACE remmer of
Angiotensin II blokker


De deelnemers worden gerandomizeerd in twee groepen: groep 1 of groep 2.
Groep 1:
1. De deelnemers dienen 4 weken geen ACE remmer of Angiotensin II blokker te
gebruiken. Na vier weken krijgen de patienten de eerste MSNA meting

DAN:
2. Krijgen de deelnemers in deze groep 300mg / dag Aliskiren gedurende 6 weken
en zij krijgen nog steeds geen ACE remmer en/of ARB. Andere medicijnen (ook
diureticum) blijven ze ongewijzigd gebruiken. Na drie weken Aliskiren 300 mg
/dag wordt de bloeddruk gecontroleerd in het ziekenhuis. Aan het eind van de 6
weken wordt de tweede meting van de zenuwactiviteit (MSNA) gedaan.

Groep 2:
1. De deelnemers stoppen met ACE remmer en/of ARB en krijgen direct 300mg / dag
Aliskiren gedurende 6 weken. Andere medicijnen (ook diureticum) blijven ze
ongewijzigd gebruiken. Na drie weken Aliskiren 300 mg /dag wordt de bloeddruk
gecontroleerd in het ziekenhuis. Aan het eind van 6 weken wordt de eerste MSNA
meting gedaan.

DAN

2. De deelnemers dienen 4 weken geen ACE remmer of Angiotensin II blokker én
geen Aliskiren te gebruiken ("off-treatment" periode). Na vier weken wordt de
tweede MSNA meting gedaan.

(zie prtocol, "the flowchart" pagina 19 voor een duidelijk overzicht van de
studie)

De bloeddruk wordt gemeten aan de armen via een elektronische bloeddrukmeter in
bovenarm in liggende positie. De hoogte van de bloeddruk wordt aangegeven in
millimeter kwik.

Andere metingen: Hartslag, extracelluaire volume, plasma renin activiatie en
lever- en nierfunctie tests.

In deze studie worden de deelenemrs gevraagd om te stoppen met ACE-remmers en ARB voor 10 weken. De deelnemers zitten voor vier weken in "off-treatment" periode en na vier weken krijgen ze Aliskiren 300 mg/dag voor zes weken. Of De deelnemers stoppen met ACE-remmers en/of ARB en starten direct met Aliskiren 300mg/dag voor 6 weken. Na 6 weken worden in "off-treatment" periode (geen ACE-remmer, geen ARB en geen Aliskiren) geplaatst. Andere medicatie (ook plastabletten) worden in ongewijzigde dosering door gebruikt.

Microneurografie: in de afgelopen jaren werd nooit een complicatie van belang,
b.v. zenuwletsels gezien.

Aliskiren: De behandeling met Aliskiren 300mg gaf een algemene incidentie van
bijwerkingen die vergelijkbaar was met placebo tot 300 mg. Over het algemeen
waren de bijwerkingen van lichte en voorbijgaande aard en slechts af en toe
moest de behandeling worden stopgezet. De meest voorkomende bijwerkingen zijn
diarree en huiduitslag. Zie het protocol " SUMMARY OF KNOWN AND POTENTIAL
RISKS" pagina 13, voor meer informatie over de risicó's .