Effectiviteit van behandeling met antipsychotica bij patienten met een psychotische stoornis. De betekenis van aminozuurprofiel en neurotrofe eiwitten.

Sinds de introductie van het atypisch antipsychoticum risperidon zijn alle
nieuw registreerde atypische antipsychotica binnen het Vincent van
Gogh-Instituut voor Psychiatrie onderzocht op hun effectiviteit bij patiënten
met een (recidief) psychotische stoornis van het schizofrene type. De
effectiviteit van de onderzochte atypische antipsychotica bij deze derdelijns
patiëntengroep bleek matig te zijn. Met betrekking tot de biochemische
parameters werd, kort vóór de start van de behandeling met een atypisch
antipsychoticum, een significant verhoogde glutamaatwaarde in het bloed
gevonden die verder toenam tijdens de behandelperiode.
De laatste jaren is elders onderzoek gedaan naar de betrokkenheid van de
neurotrofe eiwitten Brain Derived Neurotrophic Factor (BDNF) en S-100B bij de
pathogenese van psychotische stoornissen. Gebleken is dat de serumconcentratie
van BDNF verlaagd is bij patiënten met psychotische stoornissen uit het
schizofrene en bipolaire spectrum en dat psychofarmaca de concentratie ervan
verhogen (3,4). De serumconcentratie van S-100B is juist verhoogd bij patiënten
met een schizofrene psychose. Er is nog veel onbekend over de samenhang tussen
de neurotrofe eiwitten BDNF en S-100B en de prognose van het psychotische
ziektebeeld.

De primaire vraagstelling is: bestaat er een verband tussen enerzijds de
serumconcentraties van eerder genoemde biochemische parameters
(aminozuurprofiel en monoaminerge parameters) èn de neurotrofe eiwitten BDNF en
S-100B, anderzijds de symptomen bij aanvang van het project (baseline) en na 6
weken gestandaardiseerde behandeling. De secundaire doelstelling is het
nauwkeurig in kaart brengen van het symptoomprofiel en het effect van
behandeling bij patiënten met een psychotische stoornis binnen het schizofrene
of bipolaire spectrum. De tertiaire doelstelling is het gestandaardiseerd
vaststellen van het effect van een reguliere behandeling van patiënten met
een psychose opgenomen in ons psychiatrisch ziekenhuis

In een periode van 2 jaar zullen tenminste 100 patiënten die opgenomen zijn of
worden vanwege een (recidief) psychotische stoornis gedurende 6 weken worden
vervolgd, terwijl de behandelend psychiater de gebruikelijke medicamenteuze
behandeling toepast. Selectie van de patiënten wordt gedaan door de behandelend
psychiater in samenwerking met de onderzoeker. Bij alle patiënten worden
symptomatologie en behandeleffect bij aanvang en na 6 weken behandeling
systematisch in kaart gebracht en vergeleken met de eerder genoemde specifieke
biochemische parameters.

De belasting voor deelnemers aan het project zal niet anders zijn dan voor
niet-deelnemers, aangezien het een standaardbehandeling binnen ons ziekenhuis
betreft. Teneinde te voldoen aan het exclusiecriterium zullen van alle
patiënten een drietal foto*s worden gemaakt die, na beoordeling door de
klinisch geneticus, zullen worden vernietigd.