Mindful Spiegelexposure in de Behandeling van Eetstoornispatienten

Eetstoornissen zijn te beschouwen als ernstige psychiatrische stoornissen die
vooral meisjes en jonge vrouwen treffen en neigen tot een chronisch beloop. Een
stoornis in de lichaamsbeleving wordt gezien als centraal kenmerk en robuuste
risicofactor voor ontstaan van en terugval in eetstoornissen. Een specifieke
behandelinterventie gericht op lichaamsbeleving is lichaamsexposure in de vorm
van spiegelconfrontatie. De resultaten van een enkele (gecontroleerde) studie
naar de therapeutische werkzaamheid van spiegelexposure bij
eetstoornispatiënten zijn veelbelovend. Echter, sommige auteurs waarschuwen
voor een negatieve impact op stemming en zelfbeleving. Verder onderzoek naar
spiegelexposure is derhalve aangewezen. Voortschrijdend inzicht is van
bijzonder belang aangezien - met name in het geval van anorexia nervosa - de
empirische onderbouwing van de bestaande behandelingen van eetstoornissen
goeddeels ontbreekt.

Primair : Wat is het therapeutisch effect van Mindful spiegelexposure op de
specifieke pathologie van eetstoornispatiënten?

RCT.

Een controlegroep die 6 maanden de standaard (dag)klinische behandeling van de eetstoornis aangeboden krijgt, wordt vergeleken met een interventiegroep die eveneens 6 maanden de standaard behandeling krijgt, in de eerste 3 maanden aangevuld met Mindful spiegelexposure (MSE). MSE betreft 8 individuele, wekelijkse sessies van 30 min. waarin de proefpersoon (gekleed) voor een passpiegel staat en wordt geïnstrueerd haar gehele lichaam te observeren en beschrijven, van top tot teen, in objectieve, niet oordelende termen, om zodoende lichaamsangst te reduceren en -acceptatie te bevorderen.

Naar verwachting is sprake van een milde belasting door afname korte
psychologische vragenlijsten (totaal 3 x 50 min.) en metingen van lengte en
gewicht.
De beschikbare empirische evidentie wegende is meest waarschijnlijk voordeel te
verwachten van de interventie voor proefpersonen in de zin van reductie van
eetstoornissymptomen als negatieve lichaamswaardering, lichaamsangst, alsook
van verbetering van zelfwaardering. Negatieve impact op stemming en
zelfbeleving is mogelijk, doch wordt gezien de specificiteit van de interventie
geacht mild tot matig te zijn en goed op te vangen binnen het gespecialiseerde,
multidisciplinaire behandelteam.
Aangezien de aandoening in hoofdzaak meisjes en jonge vrouwen treft - de
incidentie van anorexia nervosa in Nederland onder 15-19 jarigen neemt zelfs
toe - is het van belang minderjarigen in de onderzoekspopulatie op te nemen,
opdat de resultaten van het onderzoek en daaruit voortvloeiende aanbevelingen
voor behandeling ook op deze doelgroep van toepassing zijn.