Droge mond na het sparen van de submandibulaire speekselklier tijdens radiotherapie

Een permanent droge mond (xerostomie) na bestraling is een nare bijwerking van
radiotherapie in het hoofd-hals gebied die veroorzaakt wordt door
stralingschade aan de speekselklieren. In een voorgaande studie hebben we het
effect van (gedeeltelijke) sparing van de oorspeekselklieren vastgelegd. Deze
klieren produceren speeksel tijdens stimulatie (eten, drinken). Alhoewel dit
leidde tot een gedeeltelijk behoud van functie van deze klieren, bleef het
aantal patienten dat klaagde over een droge mond, hoog. De hypothese is dat dit
komt door stralingsschade aan de submandibulaire speekselklieren, die in rust
het speeksel produceren.
In dit vervolgonderzoek wordt behalve de oorspeekselklieren ook 1 van de
submandibulaire speekselklieren gespaard en bepalen we het klachtenpatroon na
deze behandeling.

Het vastleggen van klachten van een droge mond na radiotherapie van tumoren in
de oropharynx waarbij de oorspeekselklieren en 1 submandibulaire speekselklier
wordt gespaard.

Patienten worden behandeld voor een tumor in de oropharynx middels
radiotherapie. De schade aan de speekselklieren na radiotherapie waarbij de
parotiden en 1 submandibulaire speekselklier (gedeeltelijk) wordt gespaard
wordt middels vragenlijsten, metingen van de speekselvloed en MRI beelden
bepaald.

De resultaten in deze groep worden vergeleken met die in een historische
controlegroep waarbij alleen de parotiden werden gespaard en waarbij dezelfde
vragenlijsten zijn afgenomen en speekselmetingen zijn gedaan.

De bijkomende ingrepen (speekselmetingen, vragenlijsten en MRI scans) vormen
een geringe belasting voor de patient.
Metingen vinden plaats voor, 6 weken na en 1 jaar na radiotherapie. Er zal
gepoogd worden deze metingen zoveel mogelijk te combineren met reeds bestaande
controle afspraken zodat voorkomen wordt dat patienten hiervoor extra naar het
ziekenhuis moeten komen.