De neurale basis van cognitieve subtypes in Attention Deficit Hyperactivity Disorder

Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) is een neuropsychiatrische
aandoening waar tussen de 7 en 10 procent van alle kinderen tussen de 8 en
15 jaar aan lijdt, waardoor het de meest voorkomende aandoening bij kinderen
is. Het doet een groot beroep op de geestelijke gezondheidszorg zowel direct
als indirect, daar een scala van problemen zoals leerproblemen,
gedragsstoornissen, persoonlijkheidsstoornissen, middelen misbruik en een
verhoogde aanwezigheid van angst- en stemmingsstoornissen in verband worden
gebracht met ADHD.
ADHD is echter een heterogene stoornis. Mensen met ADHD verschillen onderling
sterk in hun scores op gedragstesten, en de neurale activatiepatronen die met
deze taakjes worden geassocieerd variëren ook sterk tussen individuen.
Onze hypothese is dat deze grote individuele verschillen een weerspiegeling
zijn van verschillen tussen individuen in de neurobiologische basis van ADHD.

Door de inclusie voor de fMRI studies te beperken tot die deelnemers die slecht
presteren op een specifiek domein, hopen we de unieke neurale mechanismen te
onderzoeken die bijdragen aan specifieke beperkingen. Hierdoor kunnen we de
vraag adresseren of neuropsychologische subtypes in ADHD een reflectie zijn van
individuele verschillen in de neurpsychologische achtergrond van ADHD.

Alle deelnemers zijn minimaal 6 jaar oud. Deelnemers wordt gevraagd mee te
doen aan een neuropsychologisch onderzoek (maximaal 2.5 uur; een verkorte 1 uur
durende versie zal indien mogelijk worden gebruikt) en deelnemers (of hun
ouders) wordt gevraagd deel te nemen aan een gestructureerd interview(1.5 uur)
en om enkele vragenlijsten in te vullen (45 min.). Schoolgaande deelnemers
wordt ook gevraagd een leerkracht te benaderen om een vragenlijst in te vullen
(20 min.). Deelnemers (en hun ouders) wordt gevraagd om een DNA monster te
leveren door middel van een spuugbakje of cheekswab. Verder wordt een deel van
de deelnemers gevraagd om mee te doen aan een fMRI scan (1 uur). Voor de MRI
scan zullen alle deelnemers (6-12 jaar) meedoen aan een geprotocoleerde
oefenscansessie met gebruik van een oefenscanner om ze te laten wennnen aan de
scanneromgeving en om angst en zenuwen te voorkomen. Alleen als ouder en
deelnemers dusdanig gewend zijn aan de omgeving dat ze zich beiden gemakkelijk
voelen met de procedure zal de deelnemer meedoen aan de MRI scan zelf. Er wordt
zoveel tijd uitgetrokken als nodig is, maar in de praktijk duren oefensessies
meestal ongeveer 30 min. Als de deelnemer of de ouder niet op zijn/ haar gemak
is dan zal de echte MRI- scan worden afgezegd. Dezelfde procedure kan gebruikt
worden voor oudere deelnemers als de onderzoeker of deelnemer dit verstandig
vindt.

Er zijn geen risico's verbonden aan MRI scans of de gebruikte methoden. Wij
schatten daarom in dat de impact op de deelnemers minimaal zal zijn. Onderzoek
naar de neurobiologische achtergrond van ADHD zal het inzicht in de
pathofysiologie van deze aandoening vergroten, en zullen uiteindelijk de
omtwikkeling van nieuwe en effectieve behandelingen hiervoor faciliteren.