Effect van foliumzuur op de absorptie van haem-ijzer

Recent is voor het eerst een transporteiwit voor haem-ijzer (HCP1)
geidentificeerd. Tegelijkertijd is hetzelfde eiwit geidentificeerd als zijnde
een transporteiwit voor foliumzuur. Het eiwit lijkt een sterkere affiniteit te
hebben voor foliumzuur dan voor haem-ijzer. Daarom zou het gebruik van
foliumzuur supplementen de absorptie van haem-ijzer kunnen remmen.

Vaststellen van het effect van foliumzuur op de absorptie van haem ijzer in
vivo.

Het onderzoek is opgezet als een gecontroleerd cross-over experiment.

Op twee opeenvolgende dagen zal 4 mg ijzer in de vorm van 32.4 mg 57Fe protoporfyrine chloride of 32 mg 58Fe protoporfyrine chloride worden toegediend in een smeersel op een broodje. Tegelijkertijd zal 1 mg foliumzuur of een placebo worden gegeven.

Deelnemers worden gevraagd de onderzoekslocatie een keer te bezoeken voor
screening, en na inclusie in het onderzoek nog vier keer. Bij elk bezoek zal 5
tot 20 mL volbloed worden afgenomen middels venapunctie. Venapuncties leiden
soms tot pijnlijke bloeduitstortingen die gewoonlijk binnen een week weer
verdwijnen. Deelnemers zullen worden gevraagd een beperkte vragenlijst in te
vullen met betrekking tot algemene en medische informatie die relevant is voor
het onderzoek. Eenvoudige antropometrische maten (lengte en gewicht) zullen
worden bepaald. Tijdens het onderzoek zal op twee opeenvolgende dagen een
fysiologische dosering (4 mg) haem-ijzer gelabeld met stabiele isotopen oraal
worden verstrekt. Stabiele isotopen vormen geen risico voor de gezondheid. De
verstrekte verbindingen zullen vooraf worden onderworpen aan een standaard
toxicologisch protocol (zuiverheid, zware metalen). Deelnemers aan het
onderzoek zullen een marginale ijzerstatus hebben en zullen na het onderzoek
dieetadvies krijgen om de ijzerstatus te verbeteren en op vrijwillige basis
worden doorverwezen naar de huisarts.