Neuroimaging en neurocognitieve factoren die het verschil in drugsgebruik kunnen verklaren in marihuana gebruikers.

Weinig is nog bekend van factoren die het verloop van drugsgebruik en de
overgang tot verslaving kunnen voorspellen. Kennis van deze factoren is echter
cruciaal voor de ontwikkeling van effectieve preventie strategieën. In de
meeste landen is cannabis is de meest gebruikte illegale drugs en een overgang
naar het gebruik van andere illegale drugs wordt vaak gezien. Desondanks richt
weinig onderzoek zich op de potentiële factoren die het traject van cannabis
gebruik en het mogelijke ontstaan van verslaving kunnen voorspellen. Theorieën
over het ontstaan van verslaving suggereren dat verslavingsgedrag ontstaat door
een onbalans tussen een toenaderings gericht motivationeel systeem en een
regulatoir executief systeem. Dit wordt ondersteund door de vele studies die
zowel in het motivationele en het executieve systeem verminderde
neurocognitieve functies en veranderde hersenactiviteit hebben gevonden in
drugsverslaafde en drugsgebruikende populaties. Tevens blijkt dat de mate
waarin de neurocognitieve functies verminderd en de hersenactiviteit verandert
zijn een belangrijke voorspeller is van terugval en de behandelingsuitkomsten.
De rol van verschillende neurocognitieve en neuroimaging factoren in het
ontstaan van verslaving blijft tot nu toe suggestief. In welke mate de factoren
bijdragen aan het verloop van drugsgebruik en de mogelijke overgang in
verslaving is onbekend.

Het doel is om te onderzoeken wat de rol is van verschillende neurocognitieve
en neuroimaging factoren in het verloop van drugsgebruik in frequente cannabis
gebruikers. Met een longitudinale fMRI studie willen we vaststellen hoe (1)
beslissingen nemen, (2) werkgeheugen, (3) cuereactiviteit, (4) onderliggende
abnormale hersenresponsies tijdens deze taken en (5) structurele connectiviteit
zich verhouden tot het verloop van cannabis gebruik in frequente cannabis
gebruikers.

De proefpersonen worden onderworpen aan vragenlijsten en gestandaardiseerde
diagnostische interviews. Verder worden er neurocognitieve tests gedaan,
functionele en structurele MRI scans gemaakt, wordt er een DTI scan gemaakt en
wordt de urine eenmalig onderzocht op drugssporen. Na 3 en na 6 maanden vind er
een follow-up interview plaats.

Dit onderzoek vereist een totale tijdsinspanning van 6 uur voor de deelnemer
(waarvan 1 onderzoek in het AMC van 4 uur, maximale pre-screening van een uur
en 2 telefonische follow-up interviews van een half uur) en is niet invasief.
Voor het ondergaan van MRI zijn geen nadelige gevolgen bekend. De nieuwe kennis
die dit onderzoek zal genereren op het gebied van het ontstaan van verslaving
en het verloop van drugsgebruik achten wij van groot belang. Kennis uit dit
onderzoek kan een direct belang hebben voor de behandeling van verslaving of
het voorkomen van verslaving omdat het onderzoek zich richt op de factoren
betrokken bij de overgang van drugsgebruik naar verslaving.