Brongeheugen en herkenning van emotionele versus neutrale plaatjes bij patiënten met de ziekte van Alzheimer

De amygdala is een neurale structuur die betrokken is bij processen, die ervoor
zorgen dat emotionele informatie beter onthouden wordt. Het heeft sterke
verbindingen met de hippocampus, waar informatie wordt opgeslagen. Er zijn
aanwijzingen uit psychologische experimenten dat emotionele inhoud van
informatie het lange termijn geheugen verbetert, maar het werkgeheugen juist
verstoort, bijvoorbeeld als men verschillende aspecten van de informatie moet
integreren. Een mogelijke verklaring daarvoor is, dat de aandacht bij
emotionele informatie meer gericht is op de inhoud van de informatie dan op de
context waarin het verschijnt, bijvoorbeeld locatie.
Bij patiënten met de ziekte van Alzheimer is de functie van de amygdala en de
functie van de hippocampus waarschijnlijk verminderd vanwege atrofie. Daarom is
het mogelijk, dat emotionele informatie bij deze patiënten niet of nauwelijks
beter wordt onthouden dan neutrale informatie. Resultaten uit eerdere studies
met een vergelijkbare vraagstelling zijn niet eenduidig, daarom zal meer
onderzoek nodig zijn om een beter beeld te krijgen van het emotionele geheugen
bij deze patiënten.
In dit onderzoek zal het brongeheugen (geheugen voor de locatie) en de lange
termijn herkenning voor emotioneel geladen en neutrale plaatjes worden getest.
De verwachting is, dat gezonde deelnemers emotionele plaatjes slechter
onthouden dan neutrale plaatjes in een werkgeheugentaak, maar dat ze die juist
beter herkennen in een lange termijn geheugen taak. Van de patiënten met de
ziekte van Alzheimer wordt daarentegen verwacht, dat ze zowel in de
werkgeheugentaak als in de lange termijn geheugen taak de emotionele en
neutrale plaatjes even goed onthouden. De verwachting is bovendien, dat de
patiënten over het algemeen minder goed presteren op de taken dan gezonde
deelnemers, omdat ze een beroep doen op de geheugenfuncties.

Het doel van dit onderzoek is meer inzicht te verkrijgen in het geheugen voor
emotionele informatie bij patiënten met de ziekte van Alzheimer, vergeleken met
gezonde ouderen.
Een tweede doel is het onderzoeken van het effect van emotionele inhoud van
informatie op het werkgeheugen (in dit geval brongeheugen) vergeleken met het
lange termijn geheugen (in dit geval herkenning).

Het betreft een case-control study, waarbij een twee repeated measures ANOVA's
zullen worden uitgevoerd:
Eén met prestatie op de werkgeheugentaak als afhankelijke variabele, valentie
(emotioneel-positief, emotioneel-negatief, en neutraal) als within-subject
factor, en groep (patiënten met de ziekte van Alzheimer en gezonde ouderen) als
between-subject factor.
De tweede met het aantal fouten in de lange termijn geheugen taak als
afhankelijke variabele, valentie (emotioneel-positief, emotioneel-negatief, en
neutraal) als within-subject factor, en groep (patiënten met de ziekte van
Alzheimer en gezonde ouderen) als between-subject factor.

De belasting voor de deelnemers van dit onderzoek is minimaal, omdat het een
eenmalig onderzoek betreft dat maximaal 45 minuten duurt. Het onderzoek kan
worden gecombineerd met een al geplande afspraak op de afdeling Geriatrie,
wanneer deelnemers niet in de gelegenheid zijn om speciaal voor het onderzoek
naar de afdeling te komen. Het is niet fysiek invasief en er zullen enkel
cognitieve taken en vragenlijsten worden afgenomen. Er zal gebruik worden
gemaakt van afbeeldingen die men als positief, negatief of neutraal kan
ervaren. Als deelnemers dit als onprettig ervaren, dan kunnen zij direct
stoppen met het onderzoek. Dit zal voorafgaand aan het onderzoek worden
benadrukt. Onzes inziens zijn er geen risico's verbonden aan dit onderzoek. Het
onderzoek is groepsgebonden omdat de hoofdvraag van het onderzoek een
vergelijking van twee groepen betreft, namelijk Alzheimer patiënten en gezonde
ouderen.