Het effect van simvastatine op triglyceriden stapeling in het myocard, de hartfunctie en de vaatwanddikte in patiënten met diabetes mellitus type 2

Patiënten met diabetes mellitus type 2 (DM2)hebben een verhoogd risico op het
krijgen van hart- en vaatziekten. Verschillende factoren dragen hieraan bij,
zoals bijvoorbeeld een verhoogde bloeddruk en een verhoogd cholesterolgehalte.
Bij patiënten met DM2 komt echter ook een verminderde hartfunctie voor zonder
dat er sprake is van een doorgemaakt hartinfarct of een verhoogde bloeddruk.
Insuline resistentie en centrale obesitas lijden bij DM2 tot een verhoogde
lipolyse met als gevolg een verhoogde stroom van vrije vetzuren uit vetweefsel
en toegenomen productie van triglyceriden rijke deeltjes. Blootstelling aan
deze verhoging van vrije vetzuren veroorzaakt stapeling van triglyceriden in
non-adipose weefsels zoals pancreas, lever en het hart. Uit eerder onderzoek
blijkt dat er bij DM2 en overgewicht sprake is van een verhoogde
triglyceridenstapeling in het hart. De verminderde hartfunctie heeft een
relatie met deze verhoogde triglyceridenstapeling. Tegenwoordig is het mogelijk
om de hoeveelheid triglyceriden in het myocard te meten door middel van MR
spectroscopie.
Simvastatine is een medicijn dat behoort tot de groep van statines; cholesterol
verlagende medicijnen. Dit middel wordt al vele jaren gebruikt ter preventie
van hart-en vaatziekten bij bepaalde risicogroepen, zoals patiënten met
diabetes. Het verlagen van het cholesterolgehalte is duidelijk geassocieerd met
een vermindering van het risico op hart-en vaatziekten. Het blijkt echter dat
statines, ongeacht het effect op het cholesterolgehalte, een vermindering geven
van dit risico. Statines hebben klaarblijkelijk, naast cholesterolverlaging,
via andere mechanismen een positief effect op het voorkomen aan hart- en
vaatziekten. Welke mechanismen hieraan ten grondslag liggen is nog niet
duidelijk.
Wij denken dat statines mogelijk een vermindering van vetstapeling in het hart
kunnen geven, hetgeen een verklaring zou kunnen zijn voor het verbeteren van de
hartfunctie. Daarnaast hebben statines mogelijk een positieve invloed op de
arteriële vaatwand en reductie van atherosclerose.

Het onderzoeken van het effect van simvastatine op de triglyceridenstapeling in
het myocard, de hartfunctie en arteriële vaatwand bij patiënten met diabetes
mellitus type 2 met behulp van MRI en MR spectroscopie.

dubbel blind placebo-gecontroleerde interventie studie

Het onderzoek vindt plaats in patiënten met diabetes mellitus type 2 zonder
hart- en vaatziekten. Er wordt drie keer een MRI scan verricht bestaande uit 2
sessies; voor het starten van de medicatie, na 12 weken behandeling en na 1
jaar behandeling. Gedurende 12 weken krijgt de patiënt een placebo of
simvastatine, afhankelijk van loting. Zowel patiënt als onderzoeker weten niet
welke behandeling de patiënt krijgt.
Na 12 weken wordt bekend gemaakt welk medicijn de patiënt heeft gekregen. De
groep patiënten met een placebo krijgt nu ook simvastatine en de placebo wordt
gestaakt. De groep patiënten met simvastatine continueert dit medicijn in
dezelfde dosering. Bij elke patiënt wordt na 1 jaar behandeling met
simvastatine het MRI onderzoek nog een keer herhaald.

behandeling met simvastatine 40 mg of placebo

De risico's die geassocieerd zijn aan deelname aan deze studie zijn klein.
Simvastatine is een medicijn dat veilig en effectief is en op grote schaal
wordt voorgeschreven voor primaire preventie van hart-en vaatziekten.
Simvastatine geeft slechts bij <1% van de patiënten bijwerkingen. Er worden
geen bijwerkingen verwacht van de placebo, aangezien deze geen actieve stoffen
bevat. Contrast nefropathie en nefrogene systemische fibrose zijn zeer zeldzame
complicaties van het toepassen van gadoteerzuur contrast voor MRI. Deze
zeldzame complicaties worden vooral gezien bij mensen met een pre-existente
nierinsufficiëntie, die niet aan deze studie zullen deelnemen.
Als aan de exclusie criteria voor MRI onderzoek is voldaan, zijn er geen te
verwachten risico's.
De studie bestaat uit een screening, 3 onderzoeksdagen en 2 controlebezoeken
voor elke patiënt. Tijdens elk bezoek zal bloed worden afgenomen via een infuus
of een venapunctie. In het totaal zal er gedurende de hele studie niet meer dan
150 ml bloed per patiënt worden afgenomen. De totale onderzoekstijd voor de MRI
scan bedraagt respectievelijk 120 en 90 minuten. Tijdens het onderzoek dient de
patiënt stil te liggen in de smalle cilinder van het MRI apparaat, hetgeen voor
de patiënt niet comfortabel kan zijn.