Neuropsychologische onderbouwing voor de relatie tussen de posterieure parietaal kwab en episodisch geheugen

In de wetenschap is er een debat gaande over de invloed van de de noodzaak van
de posterieure parietaalkwab (PPC)op het episodisch geheugen. Het ontbreekt aan
onderzoek wat de noodzakelijkheid van de PPC bij episodische geheugentaken kan
onderbouwen dan wel ontkrachten. Een van de onderzoekslijnen die hier wel
antwoord op kan geven is een neuropsychologisch onderzoek bij patiënten die al
dan niet schade hebben aan de PPC.De invloed van de PPC op andere nauw verwante
taken, zoals perceptie, voorstellingsvermogen, aandacht en inspanning zijn
allen immers van invloed op episodisch geheugen. Het is ook noodzakelijk om te
kijken of andere gebieden een noodzakelijke rol spelen in puur episodisch
geheugen voordat de conclusie kan worden getrokken dat de PPC al dan niet van
belang is bij episodisch geheugen. Deze relatie kan slechts worden onderbouwd
door de episodische geheugen problemen in kaart te brengen bij patiënten die op
diverse locaties in het brein schade hebben opgelopen als gevolg van een
herseninfarct.

Hoofddoel: Bijdragen aan het debat over de noodzakelijkheid van de PPC bij het
volbrengen van episodische geheugentaken door middel van patiënten data.
Secundair doel: Het episodisch geheugen als concept bestuderen en een
sensitiever, beter toepasbare taak ontwikkelen voor klinisch gebruik.

Een batterij non-invasieve taken gericht op geheugenproblemen en het in kaart
brengen van een algemeen cognitief profiel wordt afgenomen. De meeste
neuropsychologische taken zijn gestandaardiseerde taken met normen. Twee
experimentele taken zullen ook ontwikkeld en getest worden, zowel eerstens op
een controlepopulatie, als vervolgens op de patiënten populatie.
In de vroege fase, tijdens de opname op de afdeling Neurologie, krijgen de
patiënten een neuropsychologisch onderzoek dat onderdeel uitmaakt van de
patiëntenzorg. Dit onderzoek wordt afgenomen om de mogelijk tijdelijke effecten
van acute schade als gevolg van een infarct in kaart te brengen.
Het vervolgonderzoek, na ongeveer 6 maanden, zal afgenomen worden om de
blijvende schade als gevolg van een herseninfarct in kaart te brengen. Dit
vervolgonderzoek vindt plaats op de Universiteit Utrecht, in het UMC Utrecht of
bij de participant thuis, al na gelang van de capaciteiten van de patiënt.

De participanten moeten een neuropsychologisch onderzoek ondergaan dat ongeveer
2 uur duurt (met pauzes), waarbij ook gepauzeerd wordt, afhankelijk van de
capaciteiten van de participant. De duur van het onderzoek is haalbaar, gezien
eerder gepubliceerd onderzoek. De tests zijn allen niet invasief, en bestaan
uit pen en papier tests of worden mondeling afgenomen. Het onderzoek kan op elk
moment worden beëindigd zonder verdere gevolgen voor de participant. Dit kan
zowel op aangeven van de participant als op aangeven van de onderzoeker, als
deze verder onderzoek gezien de belastbaarheid niet wenselijk acht.
Tijdens de vrijwillige neuropsychologische vervolgstudie wordt er een studie
verricht van maximaal 3 uur (met pauzes), wederom met pauzes. Dit is wederom
afhankelijk van de belastbaarheid van de participant. Ook dit onderzoek bestaat
uit enkel non-invasieve tests, het merendeel uit mondelinge tests en enkele pen
en papier tests. Ook dit onderzoek kan worden afgebroken op ieder moment,
zonder gevolgen voor de participant.