zuigblaren: inductietijd en niveau van splijting in de huid

De afdeling dermatologie van het UMC Groningen is een gespecialiseerd centrum
voor blaarziekten. Er wordt in dit kader wetenschappelijk onderzoek verricht
naar erfelijke en auto-imuunblaarziekten en is hiermee een topreferentiecentrum
in Nederland geworden. Deze wetenschapsstage betreft een onderzoek naar
zuigblaren bij gezonde proefpersonen en bij patiënten met blaarziekten. Hier is
in Groningen nog geen onderzoek naar verricht en deze stage zet een nieuwe
onderzoekslijn op in het bestaande wetenschapsprogramma omtrent blaarziekten.

Met dit onderzoek wordt het zuigblarenapparaat gevalideerd, waardoor het hierna
ook voor andere toepassingen gebruikt kan worden. Zo kan het in de toekomst
gebruikt worden om het effect van medicatie of andere behandelingen op de mate
en snelheid van blaarvorming te testen.
Bovendien geeft het onderzoek meer inzicht in de tijd die nodig is om een
zuigblaar te vormen bij gezonde proefpersonen en bij mensen met een blaarziekte
en op welk niveau in de huid splijting optreedt bij patiënten met een
auto-immuunblaarziekte.

Interventie studie die voor een deel plaats zal vinden op de polikliniek
dermatologie van het UMCG.
Onder de medewerkers van het UMCG zullen gezonde mensen gevraagd worden of ze
vrijwillig deel willen nemen aan het onderzoek. Deze mensen vormen de groep
gezonde proefpersonen, onderzoeksgroep 1. Patiënten in het UMCG bekend met
epidermolysis bullosa of een auto-immuunblaarziekte die voldoen aan de
inclusiecriteria worden aangeschreven en gevraagd of ze deel willen nemen aan
het onderzoek. Dit wordt onderzoeksgroep 2 (Epidermolysis bullosa) en 3
(auto-immuunblaarziekte).
Bij de proefpersonen wordt een zuigblaar gemaakt en gekeken hoe lang het duurt
voordat deze blaar ontstaat (inductietijd). Deze tijden worden genoteerd en
vervolgens zal er alleen bij groep 3 een 4mm biopt uit het blaargebied worden
genomen. Dan wordt de gebiopteerde huid gehecht om infectie te voorkomen. Er
wordt een behandelprotocol gemaakt voor de wonden en toegepast. De biopten
worden onderzocht in het laboratorium immunodermatologie van het UMCG, waarbij
wordt gekeken op welk niveau in de huid splijting op is getreden. De
inductietijden voor een zuigblaar en het niveau van splijting worden tussen de
verschillende onderzoeksgroepen vergeleken.

1. maken van een zuigblaar (diameter 1cm) (alle onderzoeksgroepen) 2. verdoving van het gebiopteerde huidgebied 3. nemen van een biopt (4mm) uit de blaar 4. hechten van het gebiopteerde huidgebied (ethylon 5.0)

Proefpersonen worden opgeroepen om eenmalig op de polikliniek dermatologie van
het UMCG langs te komen. Voor de mensen die al bekend zijn in het UMCG met een
blaarziekte kan dit bezoek zo mogelijk gecombineerd worden met een reeds
bestaande polikliniekafspraak. Indien dit niet mogelijk is, komen proefpersonen
in aanmerking voor reiskostenvergoeding. Na het nemen van een huidbiopt is er
altijd een risico op infectie. Dit risico wordt zo klein mogelijk gemaakt door
een kleine zuigblaar te maken, de huid na het biopt te hechten en een
behandelprotocol op de wonden toe te passen.