89Zr-becizumab PET afbeelding als predictieve biomarker voor de effectiviteit van everolimus in patienten met neuroendocriene tumoren

Profound angiogenesis is an important characteristic of neuroendocrine tumors.
Antiangiogenic drugs including sunitinib, bevacizumab and everolimus have shown
antitumor activity in neuroendocrine tumors. We participated in the RAD001
studies for neuroendocrine tumors. From preclinical studies including studies
performed in our own lab we know that everolimus downregulates VEGF.
Currently it is not possible to predict which individual patient will benefit
from treatment with an mTOR inhibitor. A predictive biomarker for efficacy of
mTOR inhibitors is urgently needed and would be helpful, as a predictive
biomarker may facilitate the development of combination therapies, of
individual titration of the dose, and it may facilitate early clinical studies.
Furthermore, it may spare the patients unnecessary side effects. mTOR
inhibitors may fail in individual patients because angiogenesis is not
sufficiently inhibited. Non-invasive imaging of VEGF before and early after
start of treatment may have predictive value for treatment efficacy.
Within the UMCG we have eveloped the 89Zr-bevacizumab PET label for
non-invasive measurement of VEGF levels in the tumor and its surrounding
microenvironment. This tracer can give insight in the tumors* dependency on
angiogenesis as we have already proven for a VEGF-receptor tyrosine kinase
inhibitor. Currently this tracer is used in clinical trials. We would like to
investigate whether all neuroendocrine tumors produce VEGF and whether they
differ in their response to inhibition of VEGF by mTOR.

Het doel van de studie is om te beoordelen of er een verandering optreedt in de
opname van 89Zr-bevacizumab in tumoren bij patiënten met een neuroendocriene
tumor die behandeld worden met everolimus.

Dit is een pilot studie voor evaluatie van 89Zr-bevacizumab PET imaging als
biomarker tijdens behandeling met everolimus bij patienten met neuroendocriene
tumoren.
Er wordt op 2 of 3 momenten een PET scan gemaakt: op de dag dat de behandeling
met everolimus start, na 2 weken (dag 15) en/of na 12 weken (dag 99). Alleen
bij de eerste 3 deelnemers wordt op 3 tijdstippen een PET scan gemaakt. Indien
de scan na 2 weken al voldoende informatie oplevert, dan zal bij de overige
patiënten de scan op dag 99 vervallen.

Patienten krijgen op 2 of 3 tijdstippen een intraveneuze injectie met 37MBq.
Dit resulteert in een cumulatieve radiatie dosis van 54 mSv respectievelijk 36
mSv. Sommige patienten zullen gescand worden met een PET/CT camera, dat
resulteert in 1,5 mSv aan extra stralenbelasting per scan (58,5 mWv voor 3
scans of 39 mSv voor 2 scans). De dosering van de radioactieve tracer is zo
laag mogelijk gekozen.
Volgens de ICRP 62 valt deze stralingsdosis in categorie III (matig risico).
Patienten moeten het ziekenhuis 2 of 3 keer extra bezoeken voor de injectei van
de tracer. Bloed monster voor biomarkers worden afgenomen tijdens routine
bloedonderzoek. PET scans worden gemaakt op een dag van reguliere controle. Er
is geen direct voordeel voor de deelnemers aan deze studie. Als 89Zr-becizumab
PET imaging echter een predictieve biomarker blijkt te zijn voor effect van
everolimus, kan veel patienten in de toekomst onnodige toxiciteit worden
bespaard en de samenleving de onnodige kosten van een zinloze behandeling.