Serum-eigenschappen van patiënten met artrose

Arthrose (OA) is een invaliderende aandoening, die kan leiden tot pijn,
verminderde bewegelijkheid en inactiviteit. De onderliggende oorzaak is
slijtage van het gewricht, wat leidt tot verminderde draagkracht van het
kraakbeen (Cunningham, Am J Public Health 1984).
Hoewel OA meestal wordt beschouwd als een lokale, leeftijdsgebonden aandoening,
zijn er aanwijzingen dat systemische processen een rol spelen, die kunnen
leiden tot een veranderde samenstelling van het bloed (ongepubliceerde data,
afdeling orthopaedie UMCU). Hieruit blijkt, dat het cytokineniveau in bloed van
gezonde individueen anders is dan dat van patienten met OA. Een andere
monocytactiviteit zou hieraan ten grondslag kunnen liggen.
Een van de behandelingsstrategieen bij OA richt zich op beinvloeding van
intra-articulaire cytokineniveaus (Auw Yang, Osteoarthritis and Cartilage
2008). Echter, beinvloeding van systemisch circulerende eiwitten zou mogelijk
meer effectief kunnen zijn. Om therapieen die systemisch werken te kunnen
ontwikkelen, is het noodzakelijk meer te weten van cytokineprofielen in serum
van patienten met OA. Het ontdekken van andere cytokineprofielen, en dus van
een andere monocytactiviteit, zou kunnen leiden tot ontwikkelingen van
therapieen die systemisch ingrijpen en OA tegengaan.

Doel van dit onderzoek is om, door middel van meten van cytokines in serum van
gezonde en van OA patienten, verschillen in monocytactiviteit te bepalen.

Bij 20 gezonde en 20 OA proefpersonen zal 40 ml bloed worden afgenomen, waarna
hier met behulp van multiplex ELISA en reguliere ELISA de cytokineprofielen in
het serum zullen worden bepaald (IL-1β, IL-4, IL-6, IL-10, IL-13, TNF-α, IFNγ,
OSM, OPG, IL-1RA, TGF-β, IGF-1).

Belasting: eenmalige venapunctie, duur ong. 10 minuten.
Risico: duizeligheid, bloeduitstorting op injectiplaats.