Pijn sensitiviteit bij kinderen met chronische pijn en hun moeders

De relatie tussen chronische pijn bij het kind en pijndrempels staat onder
invloed van de wijze waarop de moeder met de pijn van haar kind omgaat. De
studies die tot nu toe zijn uitgevoerd naar pijnsensitiviteit bij kinderen met
chronische pijn zijn voornamelijk gedaan bij kinderen geworven uit ziekenhuizen
en gespecialiseerde klinieken. Niet alle kinderen met chronische pijn worden
verwezen naar een ziekenhuis, en chronische pijn bij kinderen in de 'community'
komt veel voor; bij 19% van kinderen van 4-7 jaar, en bij 23% van kinderen van
8-11 jaar.

Het onderzoek heeft de volgende doelen:
1) het vaststellen van normscores voor de pijndrempel binnen de leeftijdsgroep
8-12 jaar
2) nagaan welke verschillen in pijndrempel bestaat tussen kinderen met en
zonder chronische pijn
3) nagaan wat de relatie van ouderlijke factoren, zoals de opvoedstijl en de
pijncoping van de moeder, is met de pijndrempel van haar kind
4) nagaan in hoeverre de pijndrempel van de moeder gerelateerd is aan die van
haar kind

Experimentele studie

Voor de test zal een kort instructiefilmpje getoond worden, waarop te zien is
hoe de tests uitgevoerd worden.

Thermal Sensory Analyser (TSA)
Waarneming van temperatuur en pijndrempel voor temperatuur zullen bij zowel
kinderen als moeders gemeten worden. Alle thermale stimuli worden geïnduceerd
met de Medoc Thermal Sensory Analyzer (TSA) II. Dit is een nauwkeurig, computer
gestuurd apparaat dat in staat is een herhaalde thermale stimulus te genereren
en de respons op die stimulus te registreren. Een contact thermode (30x30mm)
zal gebruikt worden om de warmte en koude toe te passen. Het gehele oppervlak
van de thermode zal op de huid van het geteste lichaamsdeel geplaatst worden.
De temperatuur kan niet lager dan -10°C en niet hoger dan 50°C. De temperatuur
begint bij 32°C en verandert met 1°C per seconde (warmer of kouder).
Voor de temperatuur waarneming worden de proefpersonen geïnstrueerd om de knop
in te drukken zodra ze koude voelen. Hierna zal de thermode terugkeren naar de
basistemperatuur van 32°C. Dit wordt vijf keer herhaald om de koude sensatie
waarneming drempel uit te rekenen. Dezelfde procedure wordt gevolgd voor de
warmte sensatie waarneming drempel.
Voor het bepalen van de koude *pijn* en warmte *pijn* drempels worden de
proefpersonen geïnstrueerd om de knop niet in te drukken als ze koude of warmte
voelen, maar wanneer deze koude of warmte sensatie pijnlijk wordt. Zodra ze de
knop indrukken zal de thermode weer terugkeren tot de basistemperatuur.
Als de proefpersoon de knop niet indrukt voor -10°C of 50°C zal de test
automatisch stoppen, terugkerend tot de basistemperatuur.

De studies die tot nu toe zijn uitgevoerd laten geen problemen zien wat betreft
het gebruik van de thermale test bij kinderen en de medewerking van de kinderen
is goed (Meier et al., 2001).

Neurometer
Naast de TSA willen we de waarnemings- en pijndrempels ook meten door middel
van de elektrische stimulatie met de neurometer (Neurotron, Incorporated). De
neurometer is in staat om de drie verschillende vezels (C vezels, A-d vezels en
A-b vezels) te meten, waarbij de C vezels temperatuur en langzame pijn
doorgeven aan het ruggenmerg die beschermen tegen ernstige verwonding, A-d
vezels temperatuur, druk en snelle pijn doorgeven en de A-b vezels aanraking en
druk op de huid doorgeven.
Omdat de neurometer de verschillende vezels afzonderlijk kan stimuleren, willen
we deze gebruiken naast de TSA. Ook blijkt uit verschillend onderzoek dat de
verschillende methoden om pijndrempels te meten, verschillende pijndrempels
opleveren, hoewel deze resultaten niet consistent zijn (Janal et al., 1994;
Lautenbacher et al., 1994; Neddermeyer et al., 2008).
Gouden elektroden met een diameter van 1 cm zullen door middel van
verschillende frequenties (2000Hz, 250Hz en 5Hz) de verschillende vezels
stimuleren. De metingen worden niet beïnvloed door dikte van de huid,
temperatuur of oedeem.
Voor de test begint zullen de proefpersonen uitleg krijgen over de test. De
elektrode wordt ingesmeerd met een dunne laag geleidende gel en op de huid
geplaatst. De stimulus voor de verschillende frequenties loopt van 0 tot 9.99
mA (milli Ampere) en loopt steeds verder op zolang de proefpersoon een knop
ingedrukt houdt. Voor het bepalen van de waarnemingsdrempel krijgen de
proefpersonen de instructie om de knop los te laten zodra ze iets voelen. Zodra
ze de knop loslaten stopt de stimulus. Voor het bepalen van de pijndrempel
wordt de proefpersonen gevraagd de knop niet los te laten zodra ze iets voelen,
maar pas zodra dit pijnlijk begint te worden. Hiermee hebben de proefpersonen
zelf dus volledig in de hand wanneer ze met de test stoppen.

Experimentele situatie
Bij zowel de moeders als de kinderen zullen alleen de waarnemings- en de
pijndrempels worden bepaald. De pijntolerantie zal niet worden gemeten,
waardoor de pijn die de proefpersonen zullen ervaren zeer beperkt blijft.
Om te kunnen bepalen wat de invloed is van de moeder op de waarnemings- en
pijndrempels van het kind, zullen we eerst bij de moeder beide tests afnemen.
Bij de kinderen zullen zowel de TSA als de neurometer twee maal worden
afgenomen; een keer in aanwezigheid van de moeder en een keer in haar
afwezigheid. Bij de ene helft zal de moeder eerst aan- en dan afwezig zijn en
bij de andere helft wordt dit omgedraaid.

Tevens zullen moeders en kinderen enkele vragenlijsten invullen


Wij voorzien geen risico's