Optimalisatie van portalplaatsing voor endoscopische calcaneoplastiek in de valgus, de cavus en de normale voet

In het AMC worden patienten met een chronische retrocalcaneaire bursitis
chirurgisch behandeld middels een operatie, genaamd endoscopische
calcaneoplastiek. De oorzakelijke benige prominentie en de bursa worden hierbij
verwijderd. Voor de endoscopie worden twee toegangen gebruikt die portals
worden genoemd. Deze portals liggen beiden net boven de calcaneus, aan
weerszijden van de Achillespees en worden geplaatst op basis van palpatoire
bevindingen van de orthopedisch chirurg. Door de zwelling rond de hiel wordt de
palpatie bemoeilijkt. De ervaren orthopeed weet uit ervaring waar de portals
geplaatst moeten worden, een onervaren orthopeed kan er door de zwelling meer
moeite mee hebben waardoor de hiel moeilijker bereikt kan worden of er zelfs
nieuwe portals gemaakt moeten worden.

Het doel van dit onderzoek is het optimaliseren van de portalplaatsing bij
endoscopische calcaneoplastiek door het bepalen van de afstand van de fibulatip
tot de calcaneus in alle voettypes (platvoeten, holvoeten en normale voeten).
Hiervoor hebben we een apparaatje ontworpen, welke het FOPP-device genoemd
wordt. Het belangrijkste doel is het testen van de bruikbaarheid van dit
instrument. Als deze bruikbaar is, kunnen we de metingen analyseren en de
plaatsing van portals standaardiseren op een bepaalde afstand van de fibulatip
bij de verschillende voettypes.

De studie is opgezet als een valideringsstudie met vrijwilligers voor het FOPP-
device voor de vaststelling van standaard afstanden van fibulatip richting
distaal voor portalplaatsing bij de verschillende voettypes.
Van alle 30 vrijwilligers worden 3 röntgenfoto's gemaakt en een voetafdruk
(podogram). Het podogram dient als klinische bevestiging van de voetdeformiteit.
Bij twee röntgenfoto's zal er een middels het FOPP-device een metalen staafje
langs de laterale malleolus geplaatst worden. Aan de hand van deze foto's kan
de afstand tussen het posterosuperieure deel van de calcaneus en de fibulatip
gemeten worden. Bij beide röntgenfoto's wordt het FOPP- device opnieuw tegen de
fibula aangezet om een intra-observer variatie te meten.
Als aan de hand van de metingen het FOPP-device valide blijkt, zullen de
gegevens gebruikt worden voor verdere analyse. Dan zal bekeken worden of de
afstand in de verschillende voettypes verschilt.
Als het apparaatje niet valide blijkt na 5 vrijwilligers (verschil tussen 2
metingen in 1 vrijwilliger > 3 mm), zal eerst het FOPP-device aangepast moeten
worden voordat we doorgaan met de studie.
Een derde rontgenfoto is om te bevestigen dat er sprake is van een
voetdeformiteit en in welke mate. Dit wordt gedaan aan de hand van bekende
hoeken voor de mate van deformiteit (calcaneale hellingshoek en de
talometatarsale hoek). het podogram kan alleen dienen als eerste bevestiging
van een voettype; er is geen evidence gevonden voor het bestaan van een valide
meting aan een podogram om nauwkeurig de mate van deformiteit te bepalen.

Het maken van 3 rontgenfoto's geeft een triviaal stralingsrisico. Er zijn geen
additionele bezoeken aan het AMC en voor de vrijwilliger zal de tijd die
hij/zij kwijt is aan het onderzoek 30 minuten zijn.