MR Elastografie versus FibroScan: niet-invasieve bepaling van leverfibrose bij patienten met chronisch leverziekten

De prognose van patiënten met chronische leverziekten hangt voor een groot deel
af van de aanwezigheid en mate van leverfibrose. Hierom is het van groot belang
om de verschillende fibrosestadia te kunnen vaststellen. Het leverbiopt is de
huidige gouden standaard voor het diagnosticeren van chronische leverziekten.
Hier zitten echter meerdere nadelen aan. FibroScan meet de elasticiteit van de
lever en is een niet-invasief alternatief voor het detecteren van fibrose.
FibroScan kan differentiëren tussen ernstige fibrose en geen fibrose, maar is
niet sensitief genoeg om lagere stadia van leverfibrose vast te stellen.
Magnetic Resonance Elastography (MRE) is een nieuwe, veelbelovende methode
waarmee lever fibrose op niet-invasieve en reproduceerbare wijze kan worden
gemeten. MRE voor het diagnosticeren van leverfibrose is tot nu toe in enkele
studies beschreven, waarbij geen onderscheid gemaakt werd tussen de
verschillende onderliggende oorzaken van chronische leverziekte. Het is dus
niet bekend of de bevindingen kunnen worden toegepast in specifieke
patiëntengroepen, zoals virale hepatitis en niet-alcoholische leversteatose
(NAFLD). Het toepassen van MRE in deze specifieke patiëntengroepen zou een
accurate en niet-invasieve methode zijn waarmee verschillende stadia van
leverfibrose kan worden vastgesteld en behandeling kan worden geëvalueerd.
Proton Magnetic Resonance Spectroscopy (1H-MRS) is een gevalideerde methode
voor het meten van vet in weefsel. Het combineren van MRE met 1H-MRS) in NAFLD
patiënten zou een niet-invasieve methode kunnen bieden voor het differentiëren
tussen de relatief onschuldige steatosis hepatis en de meer ernstige
niet-alcoholische steatohepatitis (NASH).

Het bepalen van de diagnostische accuratesse van MR Elastografie voor het
detecteren van verschillende stadia van leverfibrose in vergelijking tot
FibroScan en histopathologie bij patienten verdacht voor chronische virale
leverziekte en niet-alcoholische leververvetting. Bij patienten met bewezen
chronisch virale hepatitis zal tevens na afloop van de antivirale behandeling
een tweede MR Elastografie scan gemaakt worden om het effect van de behandeling
te evalueren in vergelijking met FibroScan.

Een prospectieve, niet gerandomiseerde studie. Consecutieve patienten van de
poli Gastroenterologie in het AMC die verdacht worden van een chronisch virale
leverziekte of niet-alcoholische leververvetting waarbij een leverbiopt wordt
genomen, worden gevraagd om deel te nemen aan het onderzoek. Na het geven van
informed consent zullen deze patienten worden geincludeerd in de studie.

MR Elastografie en MR Spectroscopie zullen uitgevoerd worden tijdens één MRI
sessie van ongeveer 60 minuten. MRE en MRS zijn niet-invasieve,
niet-ioniserende onderzoeken. Tijdens het scannen zal de patient stil op de rug
moeten liggen. Er wordt geen contrast materiaal toegediend.
Aan alle deelnemers zal toestemming gevraagd worden voor een follow-up MRE/MRS
scan. Alleen die patienten die toestemming hiervoor hebben geven én bij wie
sprake is van chronisch virale hepatitis zullen worden geincludeerd in de
follow-up subgroep. Dit betekent dat deelname aan de studie één of twee extra
bezoeken aan het ziekenhuis zal betekenen, afhankelijk van de individuele
diagnose van patienten.
Deelname aan de studie zal betekenen dat er een extra bezoek aan het ziekenhuis
zal moeten worden gebracht. Er is geen direct voordeel voor de patient, behalve
extra inzicht in de ziekte. Patienten worden niet vertraagd in hun behandeling.
Er is nauwelijks sprake van extra lichamelijke en/of psychologische belasting
voor de patient.